Ustawy w postaci jednolitej
Wyszukiwarka ustaw
W przeglądarce naciśnij Ctrl+F, by wyszukać w ustawie.
2020 Pozycja 23
©Telksinoe s. 1/58
Opracowano na
podstawie: t.j.
Dz. U. z 2020 r.
poz. 23, 374, 1086.
U S T A W A
z dnia 13 listopada 2003 r.
o dochodach jednostek samorządu terytorialnego
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. 1. Ustawa określa:
1) źródła dochodów jednostek samorządu terytorialnego oraz zasady ustalania
i gromadzenia tych dochodów;
2) zasady ustalania i przekazywania subwencji ogólnej oraz dotacji celowych
z budżetu państwa.
2. (uchylony)
Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) jednostkach samorządu terytorialnego – rozumie się przez to gminy, powiaty
i województwa;
2) roku budżetowym – rozumie się przez to rok, na który jest uchwalana ustawa
budżetowa;
3) roku bazowym – rozumie się przez to rok poprzedzający rok budżetowy;
4) liczbie mieszkańców – rozumie się przez to liczbę mieszkańców zamieszkałych
na obszarze danej jednostki samorządu terytorialnego lub obszarze kraju, według
stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok bazowy, ustaloną przez
Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego do dnia 31 maja roku bazowego;
5) ogólnej kwocie wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych – rozumie
się przez to 100% wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych,
pobieranego na zasadach ogólnych, tj. według skali podatkowej, o której mowa
w art. 27 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.1)), oraz podatku pobieranego
1)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2019 r. poz. 1358,
1394, 1495, 1622, 1649, 1655, 1726, 1751, 1798, 1818, 1834, 1835, 1978, 2020 i 2166.
10.07.2020
©Telksinoe s. 2/58
od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w wysokości 19%; przez
wpływy rozumie się wpłaty pomniejszone o dokonane zwroty, przy czym
w kwocie zwrotów nie uwzględnia się kwoty stanowiącej różnicę określoną
zgodnie z art. 27f ust. 8–10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku
dochodowym od osób fizycznych;
6) ogólnej kwocie wpływów z podatku dochodowego od osób prawnych – rozumie
się przez to 100% wpływów z podatku dochodowego od osób prawnych, przy
czym przez wpływy rozumie się wpłaty pomniejszone o dokonane zwroty;
7) nowych jednostkach samorządu terytorialnego – rozumie się przez to jednostki
samorządu terytorialnego, które zostały utworzone lub których granice uległy
zmianie po dniu 31 grudnia roku poprzedzającego rok bazowy;
8) reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego – rozumie się przez to
przedstawicieli samorządu terytorialnego w Komisji Wspólnej Rządu
i Samorządu Terytorialnego;
9) produkcie krajowym brutto (PKB) na jednego mieszkańca – rozumie się przez to
średnią wartość produktu krajowego brutto na jednego mieszkańca, ogłoszoną
przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za rok poprzedzający o 3 lata
rok bazowy;
10) stopie bezrobocia i liczbie bezrobotnych – rozumie się przez to stopę bezrobocia
i liczbę bezrobotnych, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego
rok bazowy, ustalone przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego do dnia
31 maja roku bazowego;
11) gęstości zaludnienia – rozumie się przez to liczbę mieszkańców przypadających
na jeden kilometr kwadratowy danej jednostki samorządu terytorialnego lub
kraju, ustaloną przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego według stanu na
dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok bazowy;
12) (uchylony)
13) przewodniczącym zarządu jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się
przez to również wójta (burmistrza, prezydenta miasta);
14) podatniku podatku dochodowego od osób prawnych, posiadającym siedzibę na
obszarze odpowiednio: gminy, powiatu i województwa – rozumie się przez to
także podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, mającego siedzibę lub
zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzącego działalność
10.07.2020
©Telksinoe s. 3/58
poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zakład zagraniczny,
o którym mowa w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od
osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm.2)).
Art. 3. 1. Dochodami jednostek samorządu terytorialnego są:
1) dochody własne;
2) subwencja ogólna;
3) dotacje celowe z budżetu państwa.
2. W rozumieniu ustawy dochodami własnymi jednostek samorządu
terytorialnego są również udziały we wpływach z podatku dochodowego od osób
fizycznych oraz z podatku dochodowego od osób prawnych.
3. Dochodami jednostek samorządu terytorialnego mogą być:
1) środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi;
2) środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej;
3) inne środki określone w odrębnych przepisach.
Rozdział 2
Źródła dochodów jednostek samorządu terytorialnego
Art. 4. 1. Źródłami dochodów własnych gminy są:
1) wpływy z podatków:
a) od nieruchomości,
b) rolnego,
c) leśnego,
d) od środków transportowych,
e) dochodowego od osób fizycznych, opłacanego w formie karty podatkowej,
f) (uchylona)
g) od spadków i darowizn,
h) od czynności cywilnoprawnych;
1a) wpływy z dodatkowego zobowiązania podatkowego związanego z unikaniem
opodatkowania w podatkach określonych w pkt 1 lit. a–d;
2) wpływy z opłat:
a) skarbowej,
2)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2019 r. poz. 1018,
1309, 1358, 1495, 1571, 1572, 1649, 1655, 1751, 1798, 1978 i 2020.
10.07.2020
©Telksinoe s. 4/58
b) targowej,
c) miejscowej, uzdrowiskowej i od posiadania psów,
ca) reklamowej,
d) (uchylona)
e) eksploatacyjnej – w części określonej w ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. –
Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2019 r. poz. 868, 1214 i 1495),
f) innych stanowiących dochody gminy, uiszczanych na podstawie odrębnych
przepisów;
3) dochody uzyskiwane przez gminne jednostki budżetowe oraz wpłaty od
gminnych zakładów budżetowych;
4) dochody z majątku gminy;
5) spadki, zapisy i darowizny na rzecz gminy;
6) dochody z kar pieniężnych i grzywien określonych w odrębnych przepisach;
7) 5,0% dochodów uzyskiwanych na rzecz budżetu państwa w związku z realizacją
zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami,
o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
8) odsetki od pożyczek udzielanych przez gminę, o ile odrębne przepisy nie
stanowią inaczej;
9) odsetki od nieterminowo przekazywanych należności stanowiących dochody
gminy;
10) odsetki od środków finansowych gromadzonych na rachunkach bankowych
gminy, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
11) dotacje z budżetów innych jednostek samorządu terytorialnego;
12) inne dochody należne gminie na podstawie odrębnych przepisów.
2. Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych,
od podatników tego podatku zamieszkałych na obszarze gminy wynosi 39,34%,
z zastrzeżeniem art. 89.
3. Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych,
od podatników tego podatku, posiadających siedzibę na obszarze gminy, wynosi
6,71%.
Art. 5. 1. Źródłami dochodów własnych powiatu są:
1) wpływy z opłat stanowiących dochody powiatu, uiszczanych na podstawie
odrębnych przepisów;
10.07.2020
©Telksinoe s. 5/58
2) dochody uzyskiwane przez powiatowe jednostki budżetowe oraz wpłaty od
powiatowych zakładów budżetowych;
3) dochody z majątku powiatu;
4) spadki, zapisy i darowizny na rzecz powiatu;
5) dochody z kar pieniężnych i grzywien określonych w odrębnych przepisach;
6) 5,0% dochodów uzyskiwanych na rzecz budżetu państwa w związku z realizacją
zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami,
o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
7) odsetki od pożyczek udzielanych przez powiat, o ile odrębne przepisy nie
stanowią inaczej;
8) odsetki od nieterminowo przekazywanych należności stanowiących dochody
powiatu;
9) odsetki od środków finansowych gromadzonych na rachunkach bankowych
powiatu, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
10) dotacje z budżetów innych jednostek samorządu terytorialnego;
11) inne dochody należne powiatowi na podstawie odrębnych przepisów.
2. Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych,
od podatników tego podatku zamieszkałych na obszarze powiatu wynosi 10,25%.
3. Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych,
od podatników tego podatku, posiadających siedzibę na obszarze powiatu, wynosi
1,40%.
Art. 6. 1. Źródłami dochodów własnych województwa są:
1) dochody uzyskiwane przez wojewódzkie jednostki budżetowe oraz wpłaty od
wojewódzkich zakładów budżetowych;
2) dochody z majątku województwa;
3) spadki, zapisy i darowizny na rzecz województwa;
4) dochody z kar pieniężnych i grzywien określonych w odrębnych przepisach;
5) 5,0% dochodów uzyskiwanych na rzecz budżetu państwa w związku z realizacją
zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami,
o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
6) odsetki od pożyczek udzielanych przez województwo, o ile odrębne przepisy nie
stanowią inaczej;
10.07.2020
©Telksinoe s. 6/58
7) odsetki od nieterminowo przekazywanych należności stanowiących dochody
województwa;
8) odsetki od środków finansowych gromadzonych na rachunkach bankowych
województwa, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
9) dotacje z budżetów innych jednostek samorządu terytorialnego;
10) inne dochody należne województwu na podstawie odrębnych przepisów.
2. Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych,
od podatników tego podatku zamieszkałych na obszarze województwa wynosi 1,60%.
3. Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych,
od podatników tego podatku, posiadających siedzibę na obszarze województwa,
wynosi 14,75%.
Art. 7. 1. Subwencja ogólna składa się z części:
1) dla gmin:
a) wyrównawczej,
b) równoważącej;
2) dla powiatów:
a) wyrównawczej,
b) równoważącej;
3) dla województw:
a) wyrównawczej,
b) regionalnej;
4) oświatowej – dla gmin, powiatów i województw.
2. Jednostki samorządu terytorialnego dokonują, na zasadach określonych
w ustawie, wpłat do budżetu państwa.
3. O przeznaczeniu środków otrzymanych z tytułu subwencji ogólnej decyduje
organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego.
Art. 8. 1. Dochodami jednostek samorządu terytorialnego mogą być dotacje
celowe z budżetu państwa na:
1) zadania z zakresu administracji rządowej oraz na inne zadania zlecone ustawami;
2) zadania realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego na mocy
porozumień zawartych z organami administracji rządowej;
10.07.2020
©Telksinoe s. 7/58
3) usuwanie bezpośrednich zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego,
skutków powodzi i osuwisk ziemnych oraz skutków innych klęsk żywiołowych;
4) finansowanie lub dofinansowanie zadań własnych;
5) realizację zadań wynikających z umów międzynarodowych.
2. Dochodami powiatu są dotacje celowe z budżetu państwa na realizację zadań
straży i inspekcji, o których mowa w ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie
powiatowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 511, 1571 i 1815).
3. Dochodami jednostek samorządu terytorialnego mogą być środki z funduszy
celowych, pozyskiwane na podstawie odrębnych przepisów.
4. Dochodami jednostek samorządu terytorialnego mogą być dotacje udzielane
przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz
wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej na podstawie
odrębnych przepisów.
Rozdział 3
Zasady ustalania i gromadzenia dochodów własnych jednostek samorządu
terytorialnego
Art. 9. 1. Kwotę udziału gminy we wpływach z podatku dochodowego od osób
fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, ustala się mnożąc ogólną kwotę
wpływów z tego podatku przez 0,3934, z zastrzeżeniem art. 89, i wskaźnik równy
udziałowi należnego w roku poprzedzającym rok bazowy podatku dochodowego od
osób fizycznych zamieszkałych na obszarze gminy, w ogólnej kwocie należnego
podatku w tym samym roku.
2. Kwotę udziału powiatu we wpływach z podatku dochodowego od osób
fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, ustala się mnożąc ogólną kwotę
wpływów z tego podatku przez 0,1025 i wskaźnik równy udziałowi należnego w roku
poprzedzającym rok bazowy podatku dochodowego od osób fizycznych
zamieszkałych na obszarze powiatu, w ogólnej kwocie należnego podatku w tym
samym roku.
3. Kwotę udziału województwa we wpływach z podatku dochodowego od osób
fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, ustala się mnożąc ogólną kwotę
wpływów z tego podatku przez 0,0160 i wskaźnik równy udziałowi należnego w roku
poprzedzającym rok bazowy podatku dochodowego od osób fizycznych
10.07.2020
©Telksinoe s. 8/58
zamieszkałych na obszarze województwa, w ogólnej kwocie należnego podatku
w tym samym roku.
4. Wskaźniki, o których mowa w ust. 1–3, ustala się na podstawie danych
zawartych w złożonych zeznaniach podatkowych o wysokości osiągniętego dochodu
oraz rocznym obliczeniu podatku dokonanym przez płatników, według stanu na dzień
15 września roku bazowego.
Art. 10. 1. Jeżeli podatnik podatku dochodowego od osób prawnych posiada
zakład (oddział) położony na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż
właściwa dla jego siedziby, to część dochodu z tytułu udziału we wpływach z tego
podatku jest przekazywana do budżetu jednostki samorządu terytorialnego, na której
obszarze znajduje się ten zakład (oddział), proporcjonalnie do liczby zatrudnionych
w nim osób na podstawie umowy o pracę, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a.
2. W przypadku podatkowej grupy kapitałowej przepis ust. 1 stosuje się
odpowiednio do spółek wchodzących w skład podatkowej grupy kapitałowej oraz
zakładów (oddziałów) tych spółek.
2a. W przypadku podatnika podatku dochodowego od osób prawnych,
prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
zakład zagraniczny, część dochodu z tytułu udziału we wpływach z tego podatku jest
przekazywana do budżetu jednostki samorządu terytorialnego, na obszarze której
wykonują prace, na podstawie umowy o pracę, osoby zatrudnione przez tego
podatnika lub przez jego zagraniczny zakład, proporcjonalnie do liczby osób
zatrudnionych przez niego lub ten zagraniczny zakład na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.
3. Zakładem (oddziałem) w rozumieniu ustawy jest określone w umowie o pracę
miejsce wykonywania pracy, położone na obszarze jednostki samorządu
terytorialnego innej niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby
podatnika.
4. Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych są obowiązani do
sporządzania i przekazywania informacji składanych do urzędów skarbowych,
zawierających wykaz zakładów (oddziałów) oraz liczbę osób zatrudnionych na
podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach
(oddziałach) ze wskazaniem jednostek samorządu terytorialnego, na których obszarze
są położone.
10.07.2020
©Telksinoe s. 9/58
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) tryb rozliczeń dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we
wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych, od podatników
posiadających zakłady (oddziały), położone na obszarze jednostki samorządu
terytorialnego innej niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla
siedziby podatnika,
2) przypadki, w których dochody z tytułu udziału we wpływach z podatku
dochodowego od osób prawnych są przekazywane jednostkom samorządu
terytorialnego w terminach innych niż określone w art. 11 ust. 1,
3) wzór i terminy składania informacji, o której mowa w ust. 4
– uwzględniając zakres informacji niezbędny do ustalenia prawidłowego podziału
dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych
oraz terminy przekazywania środków jednostkom samorządu terytorialnego, przy
czym kwoty z tytułu udziału w tym podatku, wyższe od minimalnego wynagrodzenia
za pracę ustalonego na rok budżetowy, przekazuje się w terminie określonym w art. 11
ust. 1.
Art. 10a. 1. Nienależnie przekazaną jednostce samorządu terytorialnego kwotę
z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych, wynikającą
z rozliczenia rocznego wpływów z podatku, potrąca się z bieżących wpływów
należnych tej jednostce samorządu terytorialnego z tego tytułu w terminie 3 miesięcy
następujących po miesiącu, w którym dokonano rozliczenia, chyba że jednostka
dokonała zwrotu nienależnie otrzymanej kwoty.
2. W przypadku niedokonania potrącenia lub zwrotu, o których mowa w ust. 1,
jednostka samorządu terytorialnego dokonuje zwrotu nienależnie otrzymanej kwoty
w sześciu kolejnych, równych ratach miesięcznych, poczynając od miesiąca
następującego po miesiącu, w którym otrzymała w tej sprawie zawiadomienie
naczelnika urzędu skarbowego.
3. W przypadku gdy jednostka samorządu terytorialnego nie dokona zwrotu
nienależnie otrzymanej kwoty z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego
od osób prawnych, naczelnik urzędu skarbowego, po upływie terminu płatności
ostatniej z rat, o których mowa w ust. 2, wydaje decyzję, w której określa kwotę
podlegającą zwrotowi.
10.07.2020
©Telksinoe s. 10/58
4. Do nienależnie otrzymanej kwoty, o której mowa w ust. 1, stosuje się
odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa
(Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.3)), z wyłączeniem przepisów dotyczących
umarzania zaległości podatkowych, z tym że odsetki za zwłokę nalicza się po upływie
terminu płatności ostatniej z rat, o których mowa w ust. 2.
Art. 11. 1. Środki stanowiące dochody jednostek samorządu terytorialnego,
które na podstawie odrębnych przepisów pobierają urzędy skarbowe, są
odprowadzane na rachunek budżetu właściwej jednostki samorządu terytorialnego
w terminie 14 dni od dnia, w którym wpłynęły na rachunek urzędu skarbowego,
z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.
2. Środki stanowiące dochody jednostek samorządu terytorialnego z tytułu
udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych podlegają
przekazaniu z centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa na rachunki budżetów
właściwych jednostek samorządu terytorialnego w terminie do 10. dnia miesiąca
następującego po miesiącu, w którym podatek wpłynął na rachunek urzędu
skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Środki stanowiące dochody jednostek samorządu terytorialnego z tytułu
udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych za miesiąc
grudzień podlegają przekazaniu z centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa na
rachunki budżetów właściwych jednostek samorządu terytorialnego w następujący
sposób:
1) w terminie do dnia 20 grudnia roku budżetowego przekazuje się zaliczkę
w wysokości 80% kwoty przekazanej, zgodnie z ust. 2, za miesiąc listopad roku
budżetowego;
2) w terminie do dnia 10 stycznia roku następnego przekazuje się kwotę stanowiącą
różnicę między kwotą z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od
osób fizycznych, który wpłynął na rachunek urzędu skarbowego w miesiącu
grudniu, a kwotą zaliczki przekazanej zgodnie z pkt 1.
4. W przypadku wydania postanowienia w sprawie zaliczenia nadpłaty lub
zwrotu podatku na poczet zaległych lub bieżących zobowiązań podatkowych w trybie
art. 76a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, termin,
3)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2019 r. poz. 924,
1018, 1495, 1520, 1553, 1556, 1649, 1655, 1667, 1751, 1818, 1978 i 2020.
10.07.2020
©Telksinoe s. 11/58
o którym mowa w ust. 1, jest liczony od dnia, w którym to postanowienie stało się
ostateczne.
Art. 12. Naczelnik urzędu skarbowego przekazuje jednostkom samorządu
terytorialnego, na wniosek przewodniczącego zarządu jednostki samorządu
terytorialnego, kwartalne informacje o stanie i terminach realizacji dochodów,
o których mowa w art. 11 ust. 1.
Art. 13. 1. Jeżeli dochody pobrane przez urzędy skarbowe na rzecz jednostek
samorządu terytorialnego nie zostaną przekazane w terminach, o których mowa
w art. 11, jednostce samorządu terytorialnego przysługują odsetki w wysokości
ustalonej jak dla zaległości podatkowych.
2. Odsetki, o których mowa w ust. 1, nie przysługują, jeżeli urząd skarbowy nie
przekazał dochodów jednostce samorządu terytorialnego w terminie, o którym mowa
w art. 11 ust. 1, z powodu niezłożenia przez podatnika informacji, o której mowa
w art. 10 ust. 4.
Art. 14. 1. Wpływy z opłaty skarbowej:
1) (uchylony)
2) uiszczanej gotówką, są wpłacane na rachunek budżetu gminy, na obszarze której
ma siedzibę podmiot, który dokonał czynności urzędowej albo wydał
zaświadczenie lub zezwolenie, z zastrzeżeniem ust. 2;
3) (uchylony)
4) w pozostałych przypadkach są wpłacane na rachunek budżetu gminy, na obszarze
której jest położony właściwy miejscowo organ podatkowy.
2. Jeżeli podmiotem, który dokonał czynności urzędowej albo wydał
zaświadczenie lub zezwolenie, jest wójt (burmistrz, prezydent miasta) lub
upoważniony przez niego podmiot, wpływy z opłaty skarbowej uiszczanej gotówką są
wpłacane na rachunek budżetu tej gminy.
Art. 15. Wpływy z podatku od spadków i darowizn są przekazywane:
1) w przypadku pobranego przez płatnika podatku od spadków i darowizn z tytułu
nabycia, w drodze darowizny, własności nieruchomości, prawa użytkowania
wieczystego, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego,
spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów
prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego i prawa do lokalu
10.07.2020
©Telksinoe s. 12/58
w małym domu mieszkalnym – na rachunek budżetu gminy, na obszarze której
jest położona nieruchomość; jeżeli nieruchomość ta jest położona na obszarze
różnych gmin lub darowizna obejmuje przedmioty położone na obszarze różnych
gmin – na rachunek budżetu gminy, na obszarze której ma miejsce zamieszkania
(siedzibę) darczyńca w dniu przyjęcia darowizny przez obdarowanego, a jeżeli
darczyńca nie ma miejsca zamieszkania (siedziby) w kraju – na rachunek budżetu
gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania obdarowanego;
2) w przypadku pobranego przez płatnika podatku od spadków i darowizn z tytułu
nabycia, w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności, przedmiotów,
o których mowa w pkt 1 – na rachunek budżetu gminy, na obszarze której jest
położona nieruchomość, a jeżeli nieruchomość jest położona na obszarze
różnych gmin – na rachunek budżetu gminy, na obszarze której ma miejsce
zamieszkania nabywca w dniu powstania obowiązku podatkowego, a jeżeli
nabywca nie ma miejsca zamieszkania w kraju – na rachunek budżetu gminy
właściwej ze względu na miejsce zamieszkania (siedziby) zbywcy;
3) w przypadku darowizny innych rzeczy lub innych praw majątkowych, niż
wymienione w pkt 1 – na rachunek budżetu gminy, na obszarze której ma
miejsce zamieszkania lub siedzibę darczyńca w dniu przyjęcia darowizny przez
obdarowanego, a jeżeli darczyńca nie ma miejsca zamieszkania (siedziby)
w kraju – na rachunek budżetu gminy, właściwej ze względu na miejsce
zamieszkania obdarowanego;
4) w przypadku nieodpłatnego zniesienia współwłasności innych rzeczy lub innych
praw majątkowych, niż wymienione w pkt 1 – na rachunek budżetu gminy, na
obszarze której w chwili powstania obowiązku podatkowego ma miejsce
zamieszkania nabywca, a jeżeli nabywca nie ma miejsca zamieszkania w kraju –
na rachunek budżetu gminy, właściwej ze względu na miejsce zamieszkania
zbywcy;
5) z tytułu spadku lub zachowku – na rachunek budżetu gminy, na obszarze której
są położone przedmioty spadku, a jeżeli przedmioty spadku są położone na
obszarze różnych gmin – na rachunek budżetu gminy właściwej ze względu na
ostatnie miejsce zamieszkania (pobytu) spadkodawcy; jeżeli spadkodawca nie
miał miejsca zamieszkania w kraju – na rachunek budżetu gminy, na terenie
której ma miejsce zamieszkania spadkobierca;
10.07.2020
©Telksinoe s. 13/58
6) z tytułu zasiedzenia, jeżeli:
a) przedmiotem zasiedzenia jest własność nieruchomości lub służebność
gruntowa – na rachunek budżetu gminy, na obszarze której jest położona
nieruchomość,
b) przedmiotem zasiedzenia jest nieruchomość położona na obszarze różnych
gmin lub rzeczy ruchome – na rachunek budżetu gminy, na obszarze której
ma miejsce zamieszkania nabywca;
7) w pozostałych przypadkach – na rachunek miasta stołecznego Warszawy.
Art. 16. Wpływy z podatku od czynności cywilnoprawnych są przekazywane:
1) od czynności cywilnoprawnych, których przedmiotem jest przeniesienie
własności nieruchomości, prawa użytkowania wieczystego, spółdzielczego
własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu
użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do
domu jednorodzinnego i prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – na
rachunek budżetu gminy właściwej ze względu na miejsce położenia
nieruchomości;
2) od umowy spółki – na rachunek budżetu gminy, na obszarze której spółka ma
siedzibę;
3) od czynności cywilnoprawnych, których przedmiotem jest przeniesienie
własności rzeczy ruchomych i praw majątkowych, niewymienionych w pkt 1 –
na rachunek budżetu gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania lub
siedzibę nabywcy, a jeżeli:
a) jedynie zbywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w kraju – na
rachunek budżetu gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania lub
siedzibę zbywcy,
b) żadna ze stron nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w kraju – na
rachunek budżetu gminy właściwej ze względu na miejsce dokonania
czynności;
4) od umowy sprzedaży przedsiębiorstwa albo jego zorganizowanej części – na
rachunek budżetu gminy, na obszarze której znajduje się siedziba tego
przedsiębiorstwa albo jego zorganizowana część;
5) od pozostałych czynności cywilnoprawnych – na rachunek budżetu gminy, na
obszarze której ma siedzibę właściwy miejscowo urząd skarbowy.
10.07.2020
©Telksinoe s. 14/58
Art. 17. 1. Organ podatkowy potrąca z bieżących wpływów należnych gminie
kwoty przekazanego jej podatku od spadków i darowizn lub podatku od czynności
cywilnoprawnych, wypłacone podatnikom tytułem zwrotu nadpłaty lub tytułem
zwrotu podatku.
2. Jeżeli w okresie 2 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym
dokonano zwrotu nadpłaty lub zwrotu podatku, nie nastąpiło potrącenie całej kwoty
wypłaconej podatnikowi, gmina jest zobowiązana do jednorazowego zwrotu
nienależnie otrzymanej kwoty organowi podatkowemu.
3. W przypadku gdy gmina nie dokona zwrotu nienależnie otrzymanej kwoty
zgodnie z ust. 2, organ podatkowy wydaje decyzję określającą kwotę zwrotu. Przepisy
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa stosuje się odpowiednio,
z tym że odsetki za zwłokę nalicza się po upływie terminu, o którym mowa w ust. 2.
Art. 18. 1. Do udzielania ulg podatkowych, umarzania, rozkładania na raty
i odraczania terminów płatności należności z tytułu podatków i opłat stanowiących
dochody jednostek samorządu terytorialnego, a także zwalniania z obowiązku
pobrania bądź ograniczenia poboru tych należności mają zastosowanie przepisy
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
2. W przypadku pobieranych przez urząd skarbowy podatków i opłat
stanowiących w całości dochody jednostek samorządu terytorialnego, naczelnik tego
urzędu może umarzać, odraczać termin zapłaty lub rozkładać na raty należności oraz
zwalniać płatnika z obowiązku pobrania bądź ograniczać pobór należności wyłącznie
za zgodą przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego.
3. Na postanowienie przewodniczącego zarządu jednostki samorządu
terytorialnego w przedmiocie ulg, o których mowa w ust. 1, nie przysługuje zażalenie.
4. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, naczelnik urzędu skarbowego
przekazuje jednostce samorządu terytorialnego informacje o wydanych decyzjach,
w terminie 10 dni po upływie każdego kwartału.
Rozdział 4
Zasady ustalania subwencji ogólnej i wpłat dla jednostek samorządu
terytorialnego
Art. 19. Kwoty przeznaczone na części subwencji ogólnej dla jednostek
samorządu terytorialnego, o których mowa w art. 7 ust. 1, oraz kwoty wpłat, o których
10.07.2020
©Telksinoe s. 15/58
mowa w art. 7 ust. 2, odpowiednio dla gmin, powiatów i województw określa ustawa
budżetowa.
Art. 20. 1. Część wyrównawczą subwencji ogólnej dla gmin stanowi suma
kwoty podstawowej oraz, z zastrzeżeniem ust. 9, kwoty uzupełniającej.
2. Kwotę podstawową otrzymuje gmina, w której wskaźnik dochodów
podatkowych na jednego mieszkańca w gminie, zwany dalej „wskaźnikiem G”, jest
mniejszy niż 92% wskaźnika dochodów podatkowych dla wszystkich gmin, zwanego
dalej „wskaźnikiem Gg”.
3. Przez dochody podatkowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się łączne
dochody z tytułu:
1) podatku od nieruchomości;
2) podatku rolnego;
3) podatku leśnego;
4) podatku od środków transportowych;
5) podatku od czynności cywilnoprawnych;
6) podatku od osób fizycznych, opłacanego w formie karty podatkowej;
7) wpływów z opłaty skarbowej;
8) wpływów z opłaty eksploatacyjnej;
9) udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych;
10) udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych.
4. Wskaźnik G oblicza się dzieląc kwotę dochodów podatkowych gminy,
ustalanych z uwzględnieniem art. 32 ust. 1 i 3, za rok poprzedzający rok bazowy przez
liczbę mieszkańców gminy.
5. Wskaźnik Gg oblicza się dzieląc sumę dochodów podatkowych, ustalanych
z uwzględnieniem art. 32 ust. 1 i 3, wszystkich gmin za rok poprzedzający rok bazowy
przez liczbę mieszkańców kraju.
6. Wysokość należnej gminie kwoty podstawowej oblicza się dla gmin,
w których:
1) wskaźnik G jest równy lub niższy od 40% wskaźnika Gg – mnożąc liczbę
mieszkańców gminy przez liczbę stanowiącą sumę:
a) liczby stanowiącej 99% różnicy między 40% wskaźnika Gg i wskaźnikiem
G,
b) liczby stanowiącej 41,97% wskaźnika Gg;
10.07.2020
©Telksinoe s. 16/58
2) wskaźnik G jest wyższy od 40% i nie wyższy od 75% wskaźnika Gg – mnożąc
liczbę mieszkańców gminy przez liczbę stanowiącą sumę:
a) liczby stanowiącej 83% różnicy między 75% wskaźnika Gg i wskaźnikiem
G,
b) liczby stanowiącej 12,92% wskaźnika Gg;
3) wskaźnik G jest wyższy od 75% i niższy od 92% wskaźnika Gg – mnożąc liczbę
mieszkańców gminy przez liczbę stanowiącą 76% różnicy między 92%
wskaźnika Gg i wskaźnikiem G.
7. Kwotę uzupełniającą otrzymuje gmina, w której gęstość zaludnienia jest
niższa od średniej gęstości zaludnienia w kraju.
8. Wysokość należnej gminie kwoty uzupełniającej oblicza się jako iloczyn:
1) 17% wskaźnika Gg;
2) liczby mieszkańców gminy;
3) ilorazu różnicy średniej gęstości zaludnienia w kraju i gęstości zaludnienia
w gminie do średniej gęstości zaludnienia w kraju.
9. Jeżeli w gminie, o której mowa w ust. 7, wskaźnik G jest wyższy od 150%
wskaźnika Gg, gmina ta nie otrzymuje kwoty uzupełniającej. Kwota uzupełniająca,
wyliczona w sposób określony w ust. 8, zwiększa część równoważącą subwencji
ogólnej dla gmin.
Art. 21. 1. Część równoważącą subwencji ogólnej dla gmin ustala się
w wysokości stanowiącej sumę łącznej kwoty wpłat gmin określonych w art. 29 oraz
łącznej kwoty uzupełniającej części wyrównawczej subwencji ogólnej, o której mowa
w art. 20 ust. 9.
2. Część równoważącą subwencji ogólnej dzieli się między gminy w sposób
określony w art. 21a.
3. (uchylony)
Art. 21a. 1. Z kwoty części równoważącej subwencji ogólnej, o której mowa
w art. 21 ust. 1, wydziela się kwoty w wysokości:
1) 50% – rozdzielanej, w sposób określony w ust. 2, między gminy o statusie
miasta, zwane dalej „gminami miejskimi”, w których wydatki na dodatki
mieszkaniowe, wykonane w roku poprzedzającym rok bazowy, w przeliczeniu
na jednego mieszkańca gminy, były wyższe od 80% średnich wydatków na
10.07.2020
©Telksinoe s. 17/58
dodatki mieszkaniowe wszystkich gmin miejskich, wykonanych w roku
poprzedzającym rok bazowy, w przeliczeniu na jednego mieszkańca tych gmin;
2) 25% – rozdzielanej, w sposób określony w ust. 3, między gminy, na terenie
których znajdują się wyłącznie wsie, zwane dalej „gminami wiejskimi” i gminy,
na terenie których jedna z miejscowości posiada status miasta, zwane dalej
„gminami miejsko-wiejskimi”, w których wydatki na dodatki mieszkaniowe,
wykonane w roku poprzedzającym rok bazowy, w przeliczeniu na jednego
mieszkańca gminy, były wyższe od 90% średnich wydatków na dodatki
mieszkaniowe wszystkich gmin wiejskich i miejsko-wiejskich, wykonanych
w roku poprzedzającym rok bazowy, w przeliczeniu na jednego mieszkańca tych
gmin;
3) 25% – rozdzielanej, w sposób określony w ust. 4, między gminy wiejskie
i gminy miejsko-wiejskie, w których suma dochodów za rok poprzedzający rok
bazowy z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób
fizycznych oraz dochodów z podatku rolnego i z podatku leśnego,
w przeliczeniu na jednego mieszkańca gminy, jest niższa od 80% średnich
dochodów z tych samych tytułów za rok poprzedzający rok bazowy we
wszystkich gminach wiejskich i miejsko-wiejskich, w przeliczeniu na jednego
mieszkańca tych gmin.
2. Kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, rozdziela się między gminy miejskie
w następujący sposób:
1) dla danej gminy ustala się, z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku,
wydatki na dodatki mieszkaniowe, wykonane w roku poprzedzającym rok
bazowy, w przeliczeniu na jednego mieszkańca gminy;
2) dla gmin spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oblicza się
różnicę między wydatkami na dodatki mieszkaniowe, wykonanymi w roku
poprzedzającym rok bazowy, w przeliczeniu na jednego mieszkańca gminy,
a 80% średnich wydatków na dodatki mieszkaniowe, wykonanych w roku
poprzedzającym rok bazowy przez wszystkie gminy miejskie, w przeliczeniu na
jednego mieszkańca tych gmin;
3) oblicza się kwotę nadwyżki wydatków na dodatki mieszkaniowe, wykonanych
w roku poprzedzającym rok bazowy, jako iloczyn różnicy wydatków wyliczonej
w sposób określony w pkt 2 i liczby mieszkańców gminy;
10.07.2020
©Telksinoe s. 18/58
4) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, współczynnik
udziału kwoty nadwyżki wydatków danej gminy, o której mowa w pkt 3,
w łącznej kwocie nadwyżki wydatków gmin spełniających warunki, o których
mowa w ust. 1 pkt 1;
5) współczynnik udziału, obliczony w sposób określony w pkt 4, mnoży się przez
kwotę części równoważącej subwencji ogólnej, o której mowa w ust. 1 pkt 1;
6) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest wyższa od kwoty
nadwyżki wydatków, o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej gminie
jest równa kwocie nadwyżki wydatków obliczonej dla gminy w sposób
określony w pkt 3, a pozostałe środki zwiększają rezerwę, o której mowa
w art. 36 ust. 4 pkt 1;
7) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest niższa od kwoty
nadwyżki wydatków, o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej gminie
jest równa kwocie obliczonej w sposób określony w pkt 5.
3. Kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, rozdziela się między gminy wiejskie
i miejsko-wiejskie w następujący sposób:
1) dla danej gminy ustala się, z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku,
wydatki na dodatki mieszkaniowe, wykonane w roku poprzedzającym rok
bazowy, w przeliczeniu na jednego mieszkańca gminy;
2) dla gmin spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oblicza się
różnicę między wydatkami na dodatki mieszkaniowe, wykonanymi w roku
poprzedzającym rok bazowy, w przeliczeniu na jednego mieszkańca gminy,
a 90% średnich wydatków na dodatki mieszkaniowe, wykonanych w roku
poprzedzającym rok bazowy przez wszystkie gminy wiejskie i miejsko-wiejskie,
w przeliczeniu na jednego mieszkańca tych gmin;
3) oblicza się kwotę nadwyżki wydatków na dodatki mieszkaniowe, wykonanych
w roku poprzedzającym rok bazowy, jako iloczyn różnicy wydatków wyliczonej
w sposób określony w pkt 2 i liczby mieszkańców gminy;
4) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, współczynnik
udziału kwoty nadwyżki wydatków danej gminy, o której mowa w pkt 3,
w łącznej kwocie nadwyżki wydatków gmin spełniających warunki, o których
mowa w ust. 1 pkt 2;
10.07.2020
©Telksinoe s. 19/58
5) współczynnik udziału, obliczony w sposób określony w pkt 4, mnoży się przez
kwotę części równoważącej subwencji ogólnej, o której mowa w ust. 1 pkt 2;
6) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest wyższa od kwoty
nadwyżki wydatków, o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej gminie
jest równa kwocie nadwyżki wydatków obliczonej dla gminy w sposób
określony w pkt 3, a pozostałe środki zwiększają rezerwę, o której mowa
w art. 36 ust. 4 pkt 1;
7) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest niższa od kwoty
nadwyżki wydatków, o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej gminie
jest równa kwocie obliczonej w sposób określony w pkt 5.
4. Kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 3, rozdziela się między gminy wiejskie
i miejsko-wiejskie w następujący sposób:
1) dla danej gminy ustala się, z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku,
sumę dochodów z tytułów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, w przeliczeniu na
jednego mieszkańca gminy;
2) dla gmin spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 3, oblicza się
różnicę między 80% średnich dochodów wszystkich gmin wiejskich i miejsko-
-wiejskich z tytułów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, w przeliczeniu na jednego
mieszkańca tych gmin, a dochodami gminy z tych samych tytułów,
w przeliczeniu na jednego mieszkańca gminy;
3) oblicza się iloczyn różnicy dochodów wyliczonej w sposób określony w pkt 2
i liczby mieszkańców gminy, zwany dalej „kwotą dochodów do uzupełnienia”;
4) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, współczynnik
udziału kwoty dochodów do uzupełnienia danej gminy w łącznej kwocie
dochodów do uzupełnienia gmin spełniających warunki, o których mowa
w ust. 1 pkt 3;
5) współczynnik udziału, obliczony w sposób określony w pkt 4, mnoży się przez
kwotę części równoważącej subwencji ogólnej, o której mowa w ust. 1 pkt 3;
6) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest wyższa od kwoty
dochodów do uzupełnienia, o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej
gminie jest równa kwocie dochodów do uzupełnienia obliczonej dla gminy
w sposób określony w pkt 3, a pozostałe środki zwiększają rezerwę, o której
mowa w art. 36 ust. 4 pkt 1;
10.07.2020
©Telksinoe s. 20/58
7) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest niższa od kwoty
dochodów do uzupełnienia, o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej
gminie jest równa kwocie obliczonej w sposób określony w pkt 5.
5. Część równoważąca subwencji ogólnej dla danej gminy stanowi sumę kwot
obliczonych zgodnie z przepisami ust. 2–4.
Art. 22. 1. Część wyrównawczą subwencji ogólnej dla powiatów stanowi suma
kwoty podstawowej oraz kwoty uzupełniającej.
2. Kwotę podstawową otrzymuje powiat, w którym wskaźnik dochodów
podatkowych na jednego mieszkańca w powiecie, zwany dalej „wskaźnikiem P”, jest
mniejszy niż wskaźnik dochodów podatkowych dla wszystkich powiatów, zwany
dalej „wskaźnikiem Pp”.
3. Przez dochody podatkowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się łączne
dochody z tytułu:
1) udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych;
2) udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych.
4. Wskaźnik P oblicza się dzieląc kwotę dochodów podatkowych powiatu,
uzyskanych w roku poprzedzającym rok bazowy, przez liczbę mieszkańców powiatu.
5. Wskaźnik Pp oblicza się dzieląc sumę dochodów podatkowych wszystkich
powiatów, uzyskanych w roku poprzedzającym rok bazowy, przez liczbę
mieszkańców kraju.
6. Wysokość należnej powiatowi kwoty podstawowej ustala się mnożąc liczbę
stanowiącą 90% różnicy między wskaźnikiem Pp a wskaźnikiem P przez liczbę
mieszkańców danego powiatu.
7. Kwotę uzupełniającą otrzymuje powiat, w którym wskaźnik bezrobocia
w powiecie, obliczony jako iloraz stopy bezrobocia w powiecie i stopy bezrobocia
w kraju, zwany dalej „wskaźnikiem B”, jest wyższy od 1,10.
8. Wysokość należnej powiatowi kwoty uzupełniającej oblicza się:
1) dla powiatów, w których wskaźnik B jest nie większy niż 1,25 – mnożąc różnicę
między wskaźnikiem B a liczbą 1,10 przez liczbę stanowiącą 10% wskaźnika Pp
i przez liczbę mieszkańców tego powiatu;
2) dla powiatów, w których wskaźnik B jest większy niż 1,25 i nie większy niż
1,40 – mnożąc różnicę między wskaźnikiem B a liczbą 1,25 przez liczbę
10.07.2020
©Telksinoe s. 21/58
stanowiącą 25% wskaźnika Pp, powiększoną o 1,50% wskaźnika Pp, i przez
liczbę mieszkańców tego powiatu;
3) dla powiatów, w których wskaźnik B jest większy niż 1,40 – mnożąc różnicę
między wskaźnikiem B a liczbą 1,40 przez liczbę stanowiącą 40% wskaźnika Pp,
powiększoną o 5,25% wskaźnika Pp, i przez liczbę mieszkańców tego powiatu.
Art. 23. 1. Część równoważącą subwencji ogólnej dla powiatów ustala się
w wysokości łącznej kwoty wpłat powiatów określonych w art. 30.
2. Część równoważącą subwencji ogólnej dzieli się między powiaty w sposób
określony w art. 23a.
3. (uchylony)
Art. 23a. 1. Z kwoty części równoważącej subwencji ogólnej, o której mowa
w art. 23 ust. 1, wydziela się kwoty w wysokości:
1) 9% – rozdzielanej, w sposób określony w ust. 2 z uwzględnieniem wydatków na
rodziny zastępcze, wykonanych w roku poprzedzającym rok bazowy, między
powiaty, które w roku poprzedzającym rok bazowy nie były objęte obowiązkiem
dokonywania wpłat, o których mowa w art. 30, lub dla których taka wpłata była
ustalona w kwocie niższej od 1 000 000 zł;
2) 7% – rozdzielanej, w sposób określony w ust. 3, między powiaty wskazane przez
ministra właściwego do spraw pracy, w których w roku budżetowym nie działa
powiatowy urząd pracy, a zadania tej jednostki są realizowane przez inny powiat;
3) 30% – rozdzielanej, w sposób określony w ust. 4, między powiaty, w których
długość dróg powiatowych w przeliczeniu na jednego mieszkańca powiatu jest
wyższa od średniej długości dróg powiatowych w kraju w przeliczeniu na
jednego mieszkańca kraju;
4) 30% – rozdzielanej, w sposób określony w ust. 5, między miasta na prawach
powiatu, w zależności od długości dróg wojewódzkich i krajowych znajdujących
się w granicach miast na prawach powiatu;
5) 24% – rozdzielanej, w sposób określony w ust. 6, między powiaty, w których
kwota planowanych dochodów powiatu na rok budżetowy jest niższa od kwoty
planowanych dochodów powiatu w roku bazowym.
2. Kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, rozdziela się między powiaty
w następujący sposób:
10.07.2020
©Telksinoe s. 22/58
1) dla powiatu spełniającego warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się
kwotę wydatków na rodziny zastępcze, wykonanych w roku poprzedzającym rok
bazowy;
2) dla powiatów spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oblicza się
sumę wydatków na rodziny zastępcze, wykonanych w roku poprzedzającym rok
bazowy;
3) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, współczynnik
udziału wydatków danego powiatu, o których mowa w pkt 1, w łącznej kwocie
wydatków powiatów ustalonej zgodnie z pkt 2;
4) wysokość kwoty należnej powiatowi oblicza się jako iloczyn współczynnika
udziału, obliczonego w sposób określony w pkt 3, i kwoty części równoważącej
subwencji ogólnej, o której mowa w ust. 1 pkt 1.
3. Kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, rozdziela się między powiaty
w następujący sposób:
1) dla powiatu, w którym powiatowy urząd pracy obejmował swoim zasięgiem
działania obszar przekraczający granice tego powiatu, oblicza się kwotę
wydatków bieżących powiatowego urzędu pracy, wykonanych w roku
poprzedzającym rok bazowy;
2) oblicza się liczbę mieszkańców zamieszkałych na obszarze powiatów
obsługiwanych przez jeden powiatowy urząd pracy w roku poprzedzającym rok
bazowy;
3) dla powiatu, o którym mowa w pkt 1, oblicza się kwotę wydatków bieżących
powiatowego urzędu pracy, w przeliczeniu na jednego mieszkańca, jako iloraz
kwoty wydatków bieżących powiatowego urzędu pracy wyliczonej w sposób
określony w pkt 1 i liczby mieszkańców, o której mowa w pkt 2;
4) dla powiatu spełniającego warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 2, wysokość
kwoty należnej oblicza się jako iloczyn liczby mieszkańców tego powiatu
i kwoty wydatków na jednego mieszkańca, o której mowa w pkt 3;
5) jeżeli suma kwot obliczonych w sposób określony w pkt 4 dla powiatów
spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jest wyższa od kwoty,
o której mowa w ust. 1 pkt 2, wysokość kwoty należnej powiatowi mnoży się
przez iloraz kwoty, o której mowa w ust. 1 pkt 2, i sumy kwot obliczonych dla
wszystkich powiatów;
10.07.2020
©Telksinoe s. 23/58
6) jeżeli suma kwot obliczonych w sposób określony w pkt 4 dla powiatów
spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jest niższa od kwoty,
o której mowa w ust. 1 pkt 2, nadwyżkę środków dzieli się w sposób określony
w ust. 2.
4. Kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 3, rozdziela się między powiaty
w następujący sposób:
1) dla powiatów spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 3, oblicza się
różnicę między długością dróg powiatowych, w przeliczeniu na jednego
mieszkańca powiatu, a średnią długością dróg powiatowych w kraju,
w przeliczeniu na jednego mieszkańca kraju;
2) oblicza się nadwyżkę długości dróg powiatowych w powiecie jako iloczyn
różnicy między długością dróg powiatowych wyliczoną w sposób określony
w pkt 1 i liczby mieszkańców powiatu;
3) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, współczynnik
udziału nadwyżki długości dróg powiatowych w powiecie, o której mowa
w pkt 2, w łącznej nadwyżce długości dróg powiatowych w powiatach
spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 3;
4) wysokość kwoty należnej powiatowi oblicza się jako iloczyn współczynnika
udziału, obliczonego w sposób określony w pkt 3, i kwoty części równoważącej
subwencji ogólnej, o której mowa w ust. 1 pkt 3.
5. Kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 4, rozdziela się między miasta na prawach
powiatu w następujący sposób:
1) ustala się łączną długość dróg wojewódzkich i krajowych w granicach miast na
prawach powiatu w kraju;
2) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, współczynnik
udziału długości dróg wojewódzkich i krajowych w granicach miasta na prawach
powiatu w łącznej długości dróg wojewódzkich i krajowych w granicach miast
na prawach powiatu w kraju, o której mowa w pkt 1;
3) wysokość kwoty należnej powiatowi oblicza się jako iloczyn współczynnika
udziału, obliczonego w sposób określony w pkt 2, i kwoty części równoważącej
subwencji ogólnej, o której mowa w ust. 1 pkt 4.
6. Kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 5, rozdziela się między powiaty
w następujący sposób:
10.07.2020
©Telksinoe s. 24/58
1) dla danego powiatu oblicza się kwotę planowanych dochodów powiatu na rok
budżetowy jako sumę dochodów z tytułu części wyrównawczej subwencji
ogólnej i poszczególnych kwot części równoważącej subwencji ogólnej,
o których mowa w ust. 1 pkt 1–4, pomniejszoną o ustaloną wpłatę do budżetu
państwa;
2) dla danego powiatu oblicza się kwotę planowanych dochodów powiatu na rok
bazowy jako sumę dochodów z tytułu części wyrównawczej i równoważącej
subwencji ogólnej, pomniejszoną o planowaną wpłatę do budżetu państwa;
3) dla powiatu spełniającego warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 5, oblicza się
różnicę między planowanymi dochodami, obliczonymi w sposób określony
w pkt 1, a planowanymi dochodami, obliczonymi w sposób określony w pkt 2;
4) oblicza się łączną kwotę różnic dochodów obliczonych w sposób określony
w pkt 3;
5) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, współczynnik
udziału różnicy, o której mowa w pkt 3, w łącznej kwocie różnic, o której mowa
w pkt 4;
6) współczynnik udziału, obliczony w sposób określony w pkt 5, mnoży się przez
kwotę części równoważącej subwencji ogólnej, o której mowa w ust. 1 pkt 5;
7) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 6 jest wyższa od kwoty
różnicy, o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej powiatowi jest
równa kwocie tej różnicy obliczonej w sposób określony w pkt 3, a nadwyżkę
środków dzieli się w sposób określony w ust. 2;
8) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 6 jest niższa od kwoty różnicy,
o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej powiatowi jest równa
kwocie obliczonej w sposób określony w pkt 6.
7. Planowane na rok bazowy dochody powiatu, o których mowa w ust. 1 pkt 5
i ust. 6 pkt 2, oraz wpłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 6 pkt 2, ustala się na
podstawie informacji, o której mowa w art. 33 ust. 1 pkt 2.
8. Część równoważąca subwencji ogólnej dla danego powiatu stanowi sumę
kwot obliczonych zgodnie z ust. 2–6.
Art. 24. 1. Część wyrównawczą subwencji ogólnej dla województw stanowi
suma kwoty podstawowej oraz kwoty uzupełniającej.
10.07.2020
©Telksinoe s. 25/58
2. Kwotę podstawową otrzymuje województwo, w którym wskaźnik dochodów
podatkowych na jednego mieszkańca w województwie, zwany dalej „wskaźnikiem
W”, jest mniejszy niż wskaźnik dochodów podatkowych dla wszystkich województw,
zwany dalej „wskaźnikiem Ww”.
3. Przez dochody podatkowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się łączne
dochody z tytułu:
1) udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych;
2) udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych.
4. Wskaźnik W oblicza się dzieląc kwotę dochodów podatkowych
województwa, uzyskanych w roku poprzedzającym rok bazowy, przez liczbę
mieszkańców województwa.
5. Wskaźnik Ww oblicza się dzieląc sumę dochodów podatkowych wszystkich
województw, uzyskanych w roku poprzedzającym rok bazowy, przez liczbę
mieszkańców kraju.
6. Wysokość należnej województwu kwoty podstawowej ustala się mnożąc
liczbę stanowiącą 72% różnicy między wskaźnikiem Ww a wskaźnikiem W przez
liczbę mieszkańców województwa.
7. Kwotę uzupełniającą otrzymuje województwo, w którym wskaźnik W jest
niższy od 125% wskaźnika Ww i liczba mieszkańców nie przekracza 3 milionów.
8. Wysokość kwoty uzupełniającej należnej województwu oblicza się mnożąc
liczbę stanowiącą 9% wskaźnika Ww przez przeliczeniową liczbę mieszkańców,
ustaloną dla województw o liczbie mieszkańców:
1) nie większej niż 2 miliony – jako sumę 2 milionów mieszkańców i 50% liczby
mieszkańców powyżej 1 miliona;
2) większej niż 2 miliony, ale nie większej niż 2,5 miliona – jako sumę 2,5 miliona
mieszkańców i 50% liczby mieszkańców powyżej 2 milionów;
3) większej niż 2,5 miliona, ale nie większej niż 3 miliony – jako sumę 2,75 miliona
mieszkańców i 50% liczby mieszkańców ponad 2,5 miliona.
9. Część wyrównawcza subwencji ogólnej dla danego województwa nie może
być wyższa niż kwota stanowiąca różnicę pomiędzy kwotą ustaloną jako iloczyn 125%
wskaźnika Ww i liczby mieszkańców tego województwa a dochodami podatkowymi
za rok poprzedzający rok bazowy.
Art. 25. (uchylony)
10.07.2020
©Telksinoe s. 26/58
Art. 26. 1. W budżecie państwa tworzy się rezerwę subwencji ogólnej
z przeznaczeniem na dofinansowanie:
1) inwestycji na drogach publicznych powiatowych i wojewódzkich oraz na
drogach powiatowych, wojewódzkich i krajowych w granicach miast na
prawach powiatu;
2) utrzymania rzecznych przepraw promowych o średnim natężeniu ruchu w skali
roku powyżej 2000 pojazdów na dobę, wskazanych przez ministra właściwego
do spraw transportu – w kwocie nie mniejszej niż w roku bazowym;
3) remontu, utrzymania, ochrony i zarządzania drogami krajowymi i wojewódzkimi
w granicach miast na prawach powiatu.
2. Wysokość rezerwy, o której mowa w ust. 1, ustala się w kwocie nie mniejszej
niż kwota rezerwy przyjęta w ustawie budżetowej na rok bazowy na dofinansowanie
zadań, o których mowa w ust. 1, skorygowana w przypadku zmiany zakresu
realizowanych zadań.
3. Rezerwą, o której mowa w ust. 1, dysponuje minister właściwy do spraw
finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu,
po zasięgnięciu opinii reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego.
Art. 27. Wielkość części oświatowej subwencji ogólnej dla wszystkich
jednostek samorządu terytorialnego ustala corocznie ustawa budżetowa.
Art. 28. 1. Kwotę przeznaczoną na część oświatową subwencji ogólnej dla
wszystkich jednostek samorządu terytorialnego ustala się w wysokości łącznej kwoty
części oświatowej subwencji ogólnej, nie mniejszej niż przyjęta w ustawie budżetowej
w roku bazowym, skorygowanej o kwotę innych wydatków z tytułu zmiany
realizowanych zadań oświatowych.
2. Od kwoty, o której mowa w ust. 1, odlicza się 0,4% na rezerwę części
oświatowej subwencji ogólnej.
3. Rezerwą części oświatowej subwencji ogólnej dysponuje minister właściwy
do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw
oświaty i wychowania oraz reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego.
4. Podział rezerwy części oświatowej subwencji ogólnej następuje nie później
niż do dnia 30 listopada każdego roku. Środki z rezerwy części oświatowej subwencji
10.07.2020
©Telksinoe s. 27/58
ogólnej przekazuje jednostkom samorządu terytorialnego minister właściwy do spraw
finansów publicznych.
5. Po odliczeniu rezerwy, o której mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw
oświaty i wychowania dzieli część oświatową subwencji ogólnej między poszczególne
jednostki samorządu terytorialnego, biorąc pod uwagę zakres realizowanych przez te
jednostki zadań oświatowych, z wyłączeniem zadań związanych z:
1) dowozem uczniów;
2) zapewnieniem kształcenia, wychowania i opieki uczniom, którzy kończą 5 lat
lub mniej w roku bazowym, w przedszkolach, oddziałach przedszkolnych
w szkołach podstawowych i innych formach wychowania przedszkolnego,
niezwiązanych z wychowaniem i kształceniem specjalnym, zajęciami
rewalidacyjno-wychowawczymi oraz finansowaniem świadczenia na start,
o którym mowa w art. 53a ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta
Nauczyciela (Dz. U. z 2018 r. poz. 967 i 2245 oraz z 2019 r. poz. 730 i 1287).
6. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, po zasięgnięciu opinii
ministra właściwego do spraw finansów publicznych oraz reprezentacji jednostek
samorządu terytorialnego, określa, w drodze rozporządzenia, sposób podziału części
oświatowej subwencji ogólnej między poszczególne jednostki samorządu
terytorialnego, z uwzględnieniem w szczególności:
1) typów i rodzajów szkół i placówek prowadzonych przez te jednostki;
2) stopni awansu zawodowego nauczycieli;
3) liczby uczniów w szkołach i placówkach;
4) liczby dzieci, które ukończyły 6 lat lub więcej w roku bazowym, objętych
wychowaniem przedszkolnym w przedszkolach, oddziałach przedszkolnych w
szkołach podstawowych i innych formach wychowania przedszkolnego;
5) zróżnicowania kwot ustalanych na dzieci objęte wychowaniem przedszkolnym i
dzieci realizujące obowiązek szkolny i obowiązek nauki z uwzględnieniem
wyższej kwoty na dziecko objęte wychowaniem przedszkolnym w przedszkolach
oraz wyższej kwoty w przedszkolach, oddziałach przedszkolnych w szkołach
podstawowych i innych formach wychowania przedszkolnego zlokalizowanych
na terenach wiejskich i w miastach do 5000 mieszkańców;
6) zróżnicowania kwot ustalanych na uczniów objętych kształceniem zawodowym
w oparciu o prognozę zapotrzebowania na pracowników w zawodach
10.07.2020
©Telksinoe s. 28/58
szkolnictwa branżowego na krajowym i wojewódzkim rynku pracy, o której
mowa w art. 46b ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1148, 1078, 1287, 1680, 1681 i 1818);
7) liczby uczniów lub słuchaczy, niebędących uczniami lub słuchaczami
niepełnosprawnymi, którzy uzyskali odpowiednio świadectwo dojrzałości,
certyfikat kwalifikacji zawodowej, świadectwo potwierdzające kwalifikację
w zawodzie, dyplom zawodowy lub dyplom potwierdzający kwalifikacje
zawodowe, w liceach ogólnokształcących dla dorosłych, branżowych szkołach II
stopnia oraz szkołach policealnych, niebędących szkołami specjalnymi;
7a) liczby nauczycieli stażystów uprawnionych do świadczenia na start, o którym
mowa w art. 53a ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela;
7b) sytuacji finansowej jednostek samorządu terytorialnego;
8) liczby słuchaczy kwalifikacyjnych kursów zawodowych, którzy zdali egzamin
zawodowy lub egzamin potwierdzający kwalifikacje w zawodzie, w zakresie
danej kwalifikacji, w szkołach lub placówkach prowadzących kwalifikacyjne
kursy zawodowe;
9) zróżnicowania kwot ustalanych na uczniów objętych kształceniem zawodowym
w zawodach szkolnictwa branżowego o szczególnym znaczeniu dla kultury
i dziedzictwa narodowego określonych w wykazie, o którym mowa w art. 46b
ust. 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe.
7. Do podziału części oświatowej subwencji ogólnej przyjmuje się dane
zgromadzone w bazie danych systemu informacji oświatowej, o którym mowa w
ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o systemie informacji oświatowej (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1942).
Art. 29. 1. Gminy, w których wskaźnik G jest większy niż 150% wskaźnika Gg,
dokonują wpłat do budżetu państwa, z przeznaczeniem na część równoważącą
subwencji ogólnej dla gmin.
2. Kwotę rocznej wpłaty oblicza się mnożąc liczbę mieszkańców gminy przez
kwotę wynoszącą:
1) 20% nadwyżki wskaźnika G ponad 150% wskaźnika Gg – dla gmin, w których
wskaźnik G jest nie większy niż 200% wskaźnika Gg;
10.07.2020
©Telksinoe s. 29/58
2) 10% wskaźnika Gg, powiększoną o 25% nadwyżki wskaźnika G ponad 200%
wskaźnika Gg – dla gmin, w których wskaźnik G jest większy niż 200% i nie
większy niż 300% wskaźnika Gg;
3) 35% wskaźnika Gg, powiększoną o 30% nadwyżki wskaźnika G ponad 300%
wskaźnika Gg – dla gmin, w których wskaźnik G jest większy niż 300%
wskaźnika Gg.
Art. 30. 1. Powiaty, w których wskaźnik P jest większy niż 110% wskaźnika Pp,
dokonują wpłat do budżetu państwa, z przeznaczeniem na część równoważącą
subwencji ogólnej dla powiatów.
2. Kwotę rocznej wpłaty oblicza się mnożąc liczbę mieszkańców powiatu przez
kwotę wynoszącą:
1) 80% nadwyżki wskaźnika P ponad 110% wskaźnika Pp – dla powiatów,
w których wskaźnik P jest nie większy niż 120% wskaźnika Pp;
2) 8% wskaźnika Pp, powiększoną o 95% nadwyżki wskaźnika P ponad 120%
wskaźnika Pp – dla powiatów, w których wskaźnik P jest większy niż 120% i nie
większy niż 125% wskaźnika Pp;
3) 12,75% wskaźnika Pp, powiększoną o 98% nadwyżki wskaźnika P ponad 125%
wskaźnika Pp – dla powiatów, w których wskaźnik P jest większy niż 125%
wskaźnika Pp.
Art. 31. (uchylony)
Art. 32. 1. Podstawę do wyliczenia wskaźników G, Gg, P, Pp, W i Ww oraz
kwot, o których mowa w art. 21a ust. 1 pkt 3, stanowią dochody wykazane za rok
poprzedzający rok bazowy w sprawozdaniach jednostek samorządu terytorialnego,
których obowiązek sporządzania wynika z przepisów o finansach publicznych
w zakresie sprawozdawczości budżetowej, z uwzględnieniem korekt złożonych do
właściwych regionalnych izb obrachunkowych, w terminie do dnia 30 czerwca roku
bazowego.
2. Podstawę do wyliczenia kwot, o których mowa w art. 21a ust. 1 pkt 1 i 2 oraz
art. 23a ust. 1 pkt 1 i 2, stanowią wydatki wykazane za rok poprzedzający rok bazowy
w sprawozdaniach jednostek samorządu terytorialnego, których obowiązek
sporządzania wynika z przepisów o finansach publicznych w zakresie
10.07.2020
©Telksinoe s. 30/58
sprawozdawczości budżetowej, z uwzględnieniem korekt złożonych do właściwych
regionalnych izb obrachunkowych, w terminie do dnia 30 czerwca roku bazowego.
3. W celu ustalenia części wyrównawczej subwencji ogólnej i wpłat oraz kwoty,
o której mowa w art. 21a ust. 1 pkt 3, przyjmuje się dochody, które jednostka
samorządu terytorialnego może uzyskać z podatku rolnego, stosując do ich obliczenia
średnią cenę skupu żyta, a z podatku leśnego – średnią cenę sprzedaży drewna,
ogłoszone przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, a w przypadku innych
podatków, stosując do ich obliczenia górne granice stawek podatków obowiązujące
w danym roku. Do dochodów, które jednostka samorządu terytorialnego może
uzyskać, zalicza się także skutki finansowe wynikające z zastosowania,
przewidzianych w przepisach prawa podatkowego, ulg podatkowych oraz ulg
w spłacie zobowiązań podatkowych w postaci umorzenia w całości lub w części
zaległości podatkowych.
4. Przy wyliczaniu części równoważącej subwencji ogólnej dla gmin na rok
budżetowy uwzględnia się gminy miejskie, wiejskie i miejsko-wiejskie, ujęte
w rejestrze terytorialnym, o którym mowa w art. 47 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r.
o statystyce publicznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 649 i 730) – według stanu na dzień
1 stycznia roku bazowego.
5. Do wyliczenia kwot subwencji ogólnej przyjmuje się dane o długości dróg
powiatowych, dróg wojewódzkich i krajowych w miastach na prawach powiatu oraz
powierzchni dróg wojewódzkich, zawarte w informacji o sieci dróg publicznych,
o której mowa w art. 18 ust. 2 pkt 1a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach
publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2068, z późn. zm.4)), przekazane przez ministra
właściwego do spraw transportu – według stanu na dzień 31 grudnia roku
poprzedzającego rok bazowy.
Rozdział 5
Zasady i tryb przekazywania części subwencji ogólnej
Art. 33. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych informuje
właściwe jednostki samorządu terytorialnego o:
4)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2019 r. poz. 698, 730,
1495, 1716, 1815 i 2020.
10.07.2020
©Telksinoe s. 31/58
1) rocznych planowanych kwotach części subwencji ogólnej i planowanych
wpłatach, przyjętych w projekcie ustawy budżetowej, oraz o planowanej kwocie
dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób
fizycznych – w terminie do dnia 15 października roku bazowego;
2) rocznych kwotach części subwencji ogólnej, wynikających z ustawy budżetowej,
oraz o rocznych wpłatach, wynikających z ustawy budżetowej – w terminie
14 dni od dnia ogłoszenia ustawy budżetowej;
3) zmianach kwot części subwencji ogólnej w wyniku podziału rezerwy tej części
subwencji;
4) środkach wynikających z podziału rezerw, o których mowa w art. 26 ust. 1 i art.
36 ust. 4 pkt 1.
1a. Informacje, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw finansów
publicznych może przekazywać, za pomocą środków komunikacji elektronicznej w
rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą
elektroniczną (Dz. U. z 2019 r. poz. 123 i 730), w postaci dokumentu elektronicznego,
z wykorzystaniem aplikacji wskazanej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie
podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów
publicznych.
2. Jeżeli roczne kwoty części subwencji ogólnej dla poszczególnych jednostek
samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zostały ustalone w innej
wysokości niż kwoty, o których mowa w ust. 1 pkt 1 – minister właściwy do spraw
finansów publicznych dokonuje rozliczenia środków należnych i przekazanych:
1) w przypadku, gdy raty przekazane są mniejsze od rat należnych – zwiększając
kolejną ratę o kwotę stanowiącą różnicę między kwotą należną za dany okres,
ustaloną na podstawie kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 2, a kwotą faktycznie
przekazaną, wyliczoną w oparciu o kwoty, o których mowa w ust. 1 pkt 1;
2) w przypadku, gdy raty przekazane są większe od rat należnych – zmniejszając
kolejną ratę o kwotę stanowiącą różnicę między kwotą faktycznie przekazaną,
wyliczoną w oparciu o kwoty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, a kwotą należną
za dany okres, ustaloną na podstawie kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 2,
a jeżeli różnica jest wyższa od jednej raty, ustalonej na podstawie kwot, o których
mowa w ust. 1 pkt 2 – wstrzymując przekazywanie rat aż do zlikwidowania
powstałej nadpłaty.
10.07.2020
©Telksinoe s. 32/58
3. Pozostałe po dokonaniu rozliczenia zgodnie z ust. 2 raty części subwencji
ogólnej wynoszą 1/12 kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 2, a raty części oświatowej
subwencji ogólnej – 1/13 (2/13 za marzec) kwoty, o której mowa w ust. 1 pkt 2.
4. Jeżeli roczne kwoty wpłat jednostek samorządu terytorialnego, o których
mowa w ust. 1 pkt 2, zostały ustalone w innej wysokości niż kwoty, o których mowa
w ust. 1 pkt 1 – jednostka samorządu terytorialnego dokonuje rozliczenia środków
należnych i przekazanych:
1) w przypadku, gdy raty przekazane są mniejsze od rat należnych – zwiększając
kolejną ratę o kwotę stanowiącą różnicę między kwotą należną za dany okres,
ustaloną na podstawie kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 2, a kwotą faktycznie
przekazaną, wyliczoną w oparciu o kwoty, o których mowa w ust. 1 pkt 1;
2) w przypadku, gdy raty przekazane są większe od należnych – zmniejszając
kolejną ratę o kwotę stanowiącą różnicę między kwotą faktycznie przekazaną,
wyliczoną w oparciu o kwoty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, a kwotą należną
za dany okres ustaloną na podstawie kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 2,
a jeżeli różnica jest wyższa od jednej raty, ustalonej na podstawie kwot, o których
mowa w ust. 1 pkt 2 – wstrzymując przekazywanie rat aż do zlikwidowania
powstałej nadpłaty.
5. Pozostałe po dokonaniu rozliczenia zgodnie z ust. 4 raty wpłat wynoszą
1/12 kwoty, o której mowa w ust. 1 pkt 2.
Art. 34. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych przekazuje
właściwym jednostkom samorządu terytorialnego:
1) część oświatową subwencji ogólnej, w dwunastu ratach miesięcznych –
w terminie do 25. dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc wypłaty wynagrodzeń,
z tym że rata za marzec wynosi 2/13 ogólnej kwoty części oświatowej subwencji
ogólnej;
2) część wyrównawczą subwencji ogólnej, w dwunastu ratach miesięcznych –
w terminie do 15. dnia każdego miesiąca;
3) część równoważącą i regionalną subwencji ogólnej, w dwunastu ratach
miesięcznych – w terminie do 25. dnia każdego miesiąca.
2. Jednostkom samorządu terytorialnego przysługują odsetki ustalone jak dla
zaległości podatkowych od kwoty subwencji nieprzekazanej w terminach określonych
w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
10.07.2020
©Telksinoe s. 33/58
3. W przypadku zmiany banku prowadzącego obsługę budżetu jednostki
samorządu terytorialnego lub zmiany numeru rachunku bankowego do obsługi
budżetu jednostki samorządu terytorialnego, jednostka samorządu terytorialnego jest
zobowiązana do przekazania ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych,
w terminie 30 dni przed dniem zamknięcia rachunku funkcjonującego przed zmianą,
informacji o nowym rachunku bankowym.
4. Jeżeli jednostka samorządu terytorialnego nie dopełni obowiązku, o którym
mowa w ust. 3, i minister właściwy do spraw finansów publicznych przy
przekazywaniu środków z tytułów, o których mowa w ust. 1, nie dotrzyma terminów
określonych w tym przepisie – jednostce samorządu terytorialnego nie przysługują
odsetki, o których mowa w ust. 2.
5. Dodatkowe opłaty związane z niedopełnieniem przez jednostkę samorządu
terytorialnego obowiązku, o którym mowa w ust. 3, pobierane przez bank prowadzący
obsługę budżetu państwa obciążają jednostkę samorządu terytorialnego, która
niezwłocznie, bez wezwania, dokonuje zwrotu tych opłat.
Art. 35. 1. Jednostki samorządu terytorialnego dokonują wpłat określonych
w art. 29, art. 30 i art. 70a na rachunek budżetu państwa w dwunastu równych ratach
w terminie do 15 dnia każdego miesiąca, z zastrzeżeniem art. 91. Od kwot
niewpłaconych w tym terminie nalicza się odsetki ustalone jak dla zaległości
podatkowych.
2. Jeżeli jednostka samorządu terytorialnego, mimo ciążącego na niej
obowiązku, nie dokonała w terminie – w całości lub w części – wpłat określonych
w art. 29, art. 30 i art. 70a, minister właściwy do spraw finansów publicznych wydaje
decyzję, w której określa wysokość zobowiązania z tytułu wpłat wraz z odsetkami
ustalonymi jak dla zaległości podatkowych.
3. Do wpłat określonych w art. 29, art. 30 i art. 70a stosuje się przepisy działu III
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z zastrzeżeniem ust. 4.
4. Do wpłat określonych w art. 29, art. 30 i art. 70a nie stosuje się przepisów
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa dotyczących odraczania
terminu płatności podatku lub zapłaty zaległości podatkowej, rozkładania na raty
podatku lub zapłaty zaległości podatkowej, a także umarzania zaległości podatkowej
oraz odsetek za zwłokę.
10.07.2020
©Telksinoe s. 34/58
5. Do egzekucji wpłat określonych w art. 29, art. 30 i art. 70a stosuje się przepisy
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Art. 36. 1. W przypadku gdy ustalona dla jednostki samorządu terytorialnego
część wyrównawcza, równoważąca lub regionalna subwencji ogólnej jest wyższa od
należnej lub wpłata, o której mowa w art. 29, art. 30 i art. 70a, została ustalona
w kwocie niższej od należnej, minister właściwy do spraw finansów publicznych,
w drodze decyzji:
1) zmniejsza o odpowiednie kwoty części subwencji ogólnej w zakresie subwencji
na rok budżetowy oraz:
a) potrąca z kolejnej raty nienależnie otrzymaną kwotę, wynikającą ze
zmniejszenia tej części subwencji, a jeżeli nienależnie otrzymana kwota jest
wyższa od jednej raty – wstrzymuje przekazywanie rat, bądź gdy
nienależnie otrzymana kwota jest wyższa od kwoty pozostałej do
przekazania do końca roku budżetowego – wstrzymuje przekazywanie rat
i zobowiązuje do zwrotu pozostałej części nienależnej kwoty części
subwencji,
b) zobowiązuje do zapłaty odsetek, ustalonych jak dla zaległości
podatkowych, od nienależnie otrzymanej kwoty, wynikającej ze
zmniejszenia tej części subwencji;
2) zobowiązuje do zwrotu nienależnej kwoty części subwencji ogólnej wraz
z odsetkami ustalonymi jak dla zaległości podatkowych, chyba że jednostka ta
dokonała wcześniej zwrotu nienależnie otrzymanych kwot wraz z odsetkami
ustalonymi jak dla zaległości podatkowych – w zakresie subwencji za lata
poprzedzające rok budżetowy;
3) zwiększa kwotę wpłat od jednostki samorządu terytorialnego oraz zobowiązuje
do zapłaty należnej kwoty wraz z odsetkami ustalonymi jak dla zaległości
podatkowych.
1a. Jeżeli nienależna kwota subwencji lub kwota zwiększenia wpłat, o których
mowa w ust. 1, jest niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalonego na rok
budżetowy, minister właściwy do spraw finansów publicznych nie dokonuje
czynności, o których mowa w ust. 1.
2. Decyzja, o której mowa w ust. 1 pkt 1, podlega natychmiastowemu
wykonaniu.
10.07.2020
©Telksinoe s. 35/58
3. W przypadkach określonych w ust. 1, minister właściwy do spraw finansów
publicznych zawiadamia właściwą regionalną izbę obrachunkową o zmniejszeniu
kwoty części subwencji ogólnej dla jednostki samorządu terytorialnego lub
zwiększeniu kwoty jej wpłat.
4. Kwoty, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, uzyskane nienależnie przez
jednostkę samorządu terytorialnego, ustalone:
1) na rok budżetowy – podlegają zwrotowi do budżetu państwa i tworzą rezerwę
przeznaczoną dla jednostek samorządu terytorialnego, którą dysponuje minister
właściwy do spraw finansów publicznych;
2) za lata poprzedzające rok budżetowy – podlegają zwrotowi do budżetu państwa
i stanowią wydatek budżetów jednostek samorządu terytorialnego.
4a. Uzyskane nienależnie przez jednostkę samorządu terytorialnego kwoty
części wyrównawczej, równoważącej i regionalnej subwencji ogólnej, o których
mowa w ust. 1 pkt 1, zwrócone po dniu 15 grudnia roku budżetowego nie tworzą
rezerwy, o której mowa w ust. 4 pkt 1, i podlegają zwrotowi do budżetu państwa.
5. Kwoty, o których mowa w ust. 1 pkt 3, podlegają wpłacie do budżetu państwa.
6. Odsetki od kwot, o których mowa w ust. 1, jednostka samorządu
terytorialnego nalicza:
1) od dnia następnego po dniu, w którym obciążono rachunek bankowy budżetu
państwa na podstawie polecenia przelewu z tytułu każdej kolejnej zawyżonej
raty odpowiedniej części subwencji ogólnej, a w przypadku wpłat określonych
w art. 29, art. 30 i art. 70a – od dnia następnego po dniu, w którym wpłata
powinna być dokonana w prawidłowej wysokości;
2) do dnia:
a) zwrotu na rachunek budżetu państwa nienależnej kwoty lub
b) potrącenia nienależnej kwoty, lub
c) obciążenia rachunku gminy na podstawie polecenia przelewu z tytułu
wpłaty.
7. Jeżeli jednostka samorządu terytorialnego, z przyczyn od siebie niezależnych,
otrzymała część wyrównawczą, równoważącą lub regionalną subwencji ogólnej,
w kwocie wyższej od należnej lub dokonała wpłat określonych w art. 29, art. 30
i art. 70a, w kwocie niższej od należnej, nie nalicza się odsetek, o których mowa
w ust. 1.
10.07.2020
©Telksinoe s. 36/58
7a. Jeżeli podstawą do wydania decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, są korekty
sprawozdań jednostek samorządu terytorialnego, których obowiązek sporządzania
wynika z przepisów o finansach publicznych w zakresie sprawozdawczości
budżetowej, złożone do właściwych regionalnych izb obrachunkowych po dniu
30 czerwca roku bazowego, ale przed dniem ogłoszenia ustawy budżetowej – nie
nalicza się odsetek, o których mowa w ust. 1.
8. Decyzja o zwrocie nienależnej kwoty części subwencji ogólnej nie może być
wydana po upływie 5 lat, licząc od końca roku budżetowego, za który sporządzono
sprawozdanie z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego, zawierające
dane stanowiące podstawę do wyliczenia subwencji.
9. Decyzja zwiększająca kwotę wpłat od jednostki samorządu terytorialnego nie
może być wydana po upływie 5 lat, licząc od końca roku budżetowego, za który
sporządzono sprawozdanie z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego,
zawierające dane stanowiące podstawę do wyliczenia wpłat.
10. Jeżeli jednostka samorządu terytorialnego w roku budżetowym, z przyczyn
od niej niezależnych, otrzymała część wyrównawczą, równoważącą lub regionalną
subwencji ogólnej w kwocie niższej od należnej lub dokonała wpłat, o których mowa
w art. 29, art. 30 i art. 70a, w kwocie wyższej od należnej – jednostce tej przysługuje
prawo do wyrównania różnicy pomiędzy zaniżoną kwotą odpowiedniej części
subwencji ogólnej a kwotą należną z tych tytułów lub zwrot zawyżonej kwoty
dokonanych wpłat, o których mowa w art. 29, art. 30 i art. 70a.
11. Przyznanie wyrównania różnicy pomiędzy zaniżoną kwotą odpowiedniej
części subwencji ogólnej a kwotą należną z tych tytułów lub zwrotu zawyżonej kwoty
dokonanych wpłat, o których mowa w art. 29, art. 30 i art. 70a, następuje w drodze
decyzji ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Wniosek o wyrównanie
różnicy pomiędzy zaniżoną kwotą odpowiedniej części subwencji ogólnej a kwotą
należną z tych tytułów lub zwrot zawyżonej kwoty dokonanych wpłat, o których
mowa w art. 29, art. 30 i art. 70a, jednostka samorządu terytorialnego może złożyć do
końca roku następującego po roku budżetowym, w którym otrzymała zaniżoną kwotę
subwencji ogólnej lub dokonała wpłat, o których mowa w art. 29, art. 30 i art. 70a,
w kwocie wyższej od należnej.
12. Od kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy zaniżoną kwotą odpowiedniej
części subwencji ogólnej a kwotą należną z tych tytułów lub od kwoty stanowiącej
10.07.2020
©Telksinoe s. 37/58
różnicę pomiędzy zawyżoną kwotą wpłat, o których mowa w art. 29, art. 30 i art. 70a,
a kwotą należną, jednostce samorządu terytorialnego przysługują odsetki ustalone jak
dla zaległości podatkowych, liczone od ostatniego dnia roku budżetowego, w którym
jednostka otrzymała zaniżoną kwotę subwencji ogólnej lub dokonała wpłat, o których
mowa w art. 29, art. 30 i art. 70a, w kwocie wyższej od należnej.
Art. 36a. 1. Środki rezerwy, o której mowa w art. 36 ust. 4 pkt 1, mogą być
przeznaczone dla:
1) gmin, powiatów i województw, w których dochody, w przeliczeniu na jednego
mieszkańca, są niższe od średnich dochodów odpowiednio wszystkich gmin,
powiatów i województw, w przeliczeniu na jednego mieszkańca kraju;
2) jednostek samorządu terytorialnego:
a) realizujących zadania własne z zakresu pomocy społecznej, o których
mowa w odrębnych przepisach,
b) w których w wyniku zdarzeń losowych wystąpiły straty w infrastrukturze
komunalnej;
3) gmin, które w roku budżetowym dokonały wpłat do budżetu państwa, o których
mowa w art. 29, i w których wskaźnik G przyjęty do wyliczenia wpłat na rok
budżetowy jest niższy od 2000% wskaźnika Gg.
2. Środki rezerwy, o której mowa w art. 36 ust. 4 pkt 1, przeznaczone dla
jednostek samorządu terytorialnego, o których mowa:
1) w ust. 1 pkt 2 lit. a – są dzielone z uwzględnieniem wysokości środków
przekazanych na te zadania z budżetu państwa w roku bazowym lub wysokości
wydatków na te zadania wykonanych w roku bazowym;
2) w ust. 1 pkt 2 lit. b – są dzielone z uwzględnieniem wysokości strat
w infrastrukturze komunalnej danej jednostki w stosunku do jej dochodów
własnych.
3. Podziału rezerwy, o której mowa w art. 36 ust. 4 pkt 1, dokonuje minister
właściwy do spraw finansów publicznych po uzgodnieniu z reprezentacją jednostek
samorządu terytorialnego:
1) kryteriów, według których rozdzielana będzie rezerwa, spośród kryteriów
określonych w ust. 1;
2) wielkości środków rozdzielanych na podstawie poszczególnych kryteriów;
10.07.2020
©Telksinoe s. 38/58
3) szczegółowego sposobu podziału rezerwy na podstawie poszczególnych
kryteriów.
4. W przypadku nieuzgodnienia podziału w zakresie, o którym mowa w ust. 3,
podziału rezerwy, o której mowa w art. 36 ust. 4 pkt 1, dokonuje minister właściwy do
spraw finansów publicznych w następujący sposób:
1) część rezerwy pochodzącą ze środków, o których mowa w art. 21a ust. 2 pkt 6
i ust. 3 pkt 6, rozdziela się między gminy spełniające warunki, o których mowa
w ust. 1 pkt 3, proporcjonalnie do udziału kwoty wpłaty dokonanej przez gminę
w łącznej kwocie wpłat dokonanych przez wszystkie gminy spełniające warunki,
o których mowa w ust. 1 pkt 3;
2) część rezerwy pochodzącą z nienależnych kwot subwencji ogólnej, o których
mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1, rozdziela się między powiaty, które otrzymały
w roku bazowym dotację z budżetu państwa na prowadzenie domów pomocy
społecznej, o której mowa w art. 87 ust. 1, proporcjonalnie do wysokości udziału
dotacji otrzymanych przez powiat w łącznej kwocie dotacji na ten cel
otrzymanych przez wszystkie powiaty.
5. Podział rezerwy, o której mowa w art. 36 ust. 4 pkt 1, następuje nie później niż
do dnia 16 grudnia roku budżetowego.
6. Podstawę do wyliczenia dochodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, stanowią
liczba mieszkańców oraz w odniesieniu do:
1) gmin – dochody podatkowe, o których mowa w art. 20 ust. 3, za rok bazowy
ustalone z uwzględnieniem art. 32 ust. 3, powiększone o część wyrównawczą
i część równoważącą subwencji ogólnej ustalone na rok budżetowy i
pomniejszone o wpłaty, o których mowa w art. 29, ustalone na rok budżetowy;
2) powiatów – dochody podatkowe, o których mowa w art. 22 ust. 3, za rok
bazowy, powiększone o część wyrównawczą i część równoważącą subwencji
ogólnej ustalone na rok budżetowy i pomniejszone o wpłaty, o których mowa
w art. 30, ustalone na rok budżetowy;
3) województw – dochody podatkowe, o których mowa w art. 24 ust. 3, za rok
bazowy, powiększone o część wyrównawczą i część regionalną subwencji
ogólnej ustalone na rok budżetowy i pomniejszone o wpłaty, o których mowa
w art. 70a, ustalone na rok budżetowy.
10.07.2020
©Telksinoe s. 39/58
7. Do wyliczenia dochodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz wydatków,
o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, przyjmuje się dochody i wydatki wykazane za rok
bazowy w sprawozdaniach jednostek samorządu terytorialnego, których obowiązek
sporządzenia wynika z przepisów o finansach publicznych w zakresie
sprawozdawczości budżetowej, z uwzględnieniem korekt złożonych do właściwych
regionalnych izb obrachunkowych, w terminie do dnia 30 czerwca roku budżetowego,
a jeżeli podział rezerwy, o której mowa w art. 36 ust. 4 pkt 1, następuje przed dniem
1 sierpnia roku budżetowego – z uwzględnieniem korekt, które wpłynęły do urzędu
obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych do końca
miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonywany jest podział.
Art. 37. 1. W przypadku gdy ustalona dla jednostki samorządu terytorialnego
część oświatowa subwencji ogólnej jest wyższa od należnej, minister właściwy do
spraw finansów publicznych, w drodze decyzji:
1) zmniejsza o odpowiednią kwotę część oświatową subwencji ogólnej w zakresie
subwencji na rok budżetowy oraz potrąca z kolejnej raty nienależnie otrzymaną
kwotę, wynikającą ze zmniejszenia tej części subwencji, a jeżeli nienależnie
otrzymana kwota jest wyższa od jednej raty – wstrzymuje przekazywanie rat,
bądź gdy nienależnie otrzymana kwota jest wyższa od kwoty pozostałej do
przekazania do końca roku budżetowego – wstrzymuje przekazywanie rat
i zobowiązuje do zwrotu pozostałej części nienależnej kwoty części subwencji;
2) zobowiązuje do zwrotu nienależnej kwoty tej części subwencji, chyba że
jednostka ta dokonała wcześniej zwrotu nienależnie otrzymanych kwot –
w zakresie subwencji za lata poprzedzające rok budżetowy.
1a. Decyzja, o której mowa w ust. 1 pkt 1, podlega natychmiastowemu
wykonaniu.
1b. Jeżeli nienależna kwota części oświatowej subwencji ogólnej, o której mowa
w ust. 1, jest niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalonego na rok
budżetowy, minister właściwy do spraw finansów publicznych nie dokonuje
czynności, o których mowa w ust. 1.
2. W przypadku określonym w ust. 1, minister właściwy do spraw finansów
publicznych zawiadamia właściwą regionalną izbę obrachunkową o zmniejszeniu
kwoty części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostki samorządu terytorialnego.
10.07.2020
©Telksinoe s. 40/58
3. Kwoty, o których mowa w ust. 1, uzyskane nienależnie przez jednostkę
samorządu terytorialnego:
1) ustalone na rok budżetowy – podlegają zwrotowi do budżetu państwa
i zwiększają kwotę rezerwy, o której mowa w art. 28 ust. 2;
2) za lata poprzedzające rok budżetowy – podlegają zwrotowi do budżetu państwa
i stanowią wydatek budżetów jednostek samorządu terytorialnego.
4. Jeżeli do bazy danych systemu informacji oświatowej, o którym mowa
w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o systemie informacji oświatowej, zostały
przekazane nieprawdziwe dane i jednostka samorządu terytorialnego otrzymała część
oświatową subwencji ogólnej w kwocie niższej od należnej – jednostce tej nie
przysługuje zwiększenie części oświatowej subwencji ogólnej, o której mowa
w art. 33 ust. 1 pkt 2.
5. Przepis art. 36 ust. 8 stosuje się odpowiednio.
Art. 38. 1. O ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej, do nienależnie
otrzymanych przez jednostki samorządu terytorialnego kwot części subwencji ogólnej
stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa, z wyłączeniem art. 57 tej ustawy oraz:
1) art. 55 § 2 i rozdziału 7a tej ustawy w odniesieniu do nienależnie otrzymanych
w roku budżetowym kwot części wyrównawczej, równoważącej lub regionalnej
subwencji ogólnej wraz z odsetkami;
2) rozdziału 6 i 7a tej ustawy w odniesieniu do nienależnie otrzymanych w roku
budżetowym kwot części oświatowej subwencji ogólnej;
3) rozdziału 6 i art. 67a § 1 pkt 3 tej ustawy w odniesieniu do nienależnie
otrzymanych w latach poprzedzających rok budżetowy kwot części oświatowej
subwencji ogólnej;
4) art. 67a § 1 pkt 3 tej ustawy w odniesieniu do nienależnie otrzymanych w latach
poprzedzających rok budżetowy kwot części wyrównawczej, równoważącej lub
regionalnej subwencji ogólnej wraz z odsetkami.
2. Przewidziane w przepisach ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa kompetencje organu podatkowego wykonuje minister właściwy do spraw
finansów publicznych.
10.07.2020
©Telksinoe s. 41/58
Rozdział 6
Zasady i tryb ustalania kwot części subwencji ogólnej, udziałów we wpływach
z podatku dochodowego od osób fizycznych i wpłat dla nowych jednostek
samorządu terytorialnego
Art. 39. 1. Części subwencji ogólnej dla nowych jednostek samorządu
terytorialnego i wpłaty od nowych jednostek samorządu terytorialnego oblicza się
w następujący sposób:
1) kwoty części wyrównawczej, równoważącej i regionalnej subwencji ogólnej
i kwoty wpłat, obliczone na rok budżetowy dla wszystkich, istniejących w roku
poprzedzającym rok bazowy, jednostek samorządu terytorialnego, leżących na
obszarze dzielonych jednostek samorządu terytorialnego, dzieli się między nowe
jednostki samorządu terytorialnego proporcjonalnie do liczby ich mieszkańców,
według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok bazowy,
z uwzględnieniem zmian w podziale administracyjnym kraju wprowadzonych po
dniu 31 grudnia roku poprzedzającego rok bazowy;
2) kwoty części oświatowej subwencji ogólnej, obliczone na rok budżetowy dla
wszystkich, istniejących w roku poprzedzającym rok bazowy, jednostek
samorządu terytorialnego, leżących na obszarze dzielonych jednostek samorządu
terytorialnego, oblicza się dzieląc kwoty tej części subwencji, obliczonej zgodnie
z art. 28, między nowe jednostki samorządu terytorialnego, proporcjonalnie do
zakresu zadań oświatowych.
1a. Podziałowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, podlegają kwoty części
subwencji, o których mowa w art. 33 ust. 1 pkt 2.
1b. Jeżeli kwota części wyrównawczej, równoważącej lub regionalnej subwencji
ogólnej wynikająca z podziału, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest niższa od
minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalonego na rok budżetowy, minister
właściwy do spraw finansów publicznych nie dokonuje podziału danej części
subwencji ogólnej.
2. Udział we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych,
zaplanowany na rok budżetowy dla wszystkich, istniejących w roku poprzedzającym
rok bazowy, jednostek samorządu terytorialnego, leżących na obszarze dzielonych
jednostek samorządu terytorialnego, dzieli się między nowe jednostki samorządu
10.07.2020
©Telksinoe s. 42/58
terytorialnego proporcjonalnie do liczby ich mieszkańców, według stanu na dzień
31 grudnia roku poprzedzającego rok bazowy, z uwzględnieniem zmian w podziale
administracyjnym kraju wprowadzonych po dniu 31 grudnia roku poprzedzającego
rok bazowy.
3. W przypadku połączenia jednostek samorządu terytorialnego, kwoty części
subwencji ogólnej i wpłat oraz udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób
fizycznych dla nowej jednostki samorządu terytorialnego ustala się jako sumy tych
kwot ustalonych dla łączonych jednostek samorządu terytorialnego.
Art. 40. 1. Nowe jednostki samorządu terytorialnego, w terminie jednego
miesiąca od dnia podjęcia decyzji o podziale, w drodze uchwał podjętych przez organy
stanowiące wszystkich zainteresowanych jednostek samorządu terytorialnego, mogą
uzgodnić inny, niż określony w art. 39, sposób podziału ostatecznych kwot części
subwencji ogólnej, wpłat oraz planowanego udziału we wpływach z podatku
dochodowego od osób fizycznych.
2. Ustalenie nowego podziału części subwencji ogólnej, wpłat oraz udziału we
wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych następuje w terminie jednego
miesiąca od dnia otrzymania przez ministra właściwego do spraw finansów
publicznych uchwał, o których mowa w ust. 1.
Art. 41. 1. Dla gminy powstałej w wyniku połączenia dwóch lub więcej gmin,
w drodze zgodnych uchwał, wskaźnik udziału we wpływach z podatku dochodowego
od osób fizycznych, określony w art. 4 ust. 2, w okresie 5 lat, począwszy od dnia
1 stycznia roku następującego po roku, w którym podjęto decyzję o połączeniu, jest
zwiększony o pięć punktów procentowych.
1a.5) Dla gminy powstałej w wyniku połączenia gmin, w drodze zgodnych
uchwał, dla której dochód z tytułu udziału w podatku dochodowym od osób
fizycznych w przeliczeniu na jednego mieszkańca jest niższy od dochodu z tytułu
udziału w podatku dochodowym od osób fizycznych dla wszystkich gmin w kraju
w przeliczeniu na jednego mieszkańca, wskaźnik udziału we wpływach z podatku
dochodowego od osób fizycznych, określony w art. 4 ust. 2, w okresie 5 lat,
5)
Stosuje się do gmin powstałych w wyniku połączenia po dniu 1 stycznia 2016 r., na podstawie art.
52 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych
innych ustaw (Dz. U. poz. 1045), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.
10.07.2020
©Telksinoe s. 43/58
począwszy od dnia 1 stycznia roku następującego po roku, w którym podjęto decyzje
o połączeniu, jest zwiększony o wskaźnik Zg, wyrażony wzorem:
Zg = 5 punktów procentowych × ŚPg?Śg,
w którym poszczególne symbole oznaczają:
ŚPg – iloraz dochodów z tytułu udziału w podatku dochodowym od osób
fizycznych dla wszystkich gmin i miast na prawach powiatu w części
gminnej w kraju oraz wszystkich mieszkańców kraju,
Śg – iloraz dochodów z tytułu udziału w podatku dochodowym od osób
fizycznych w nowej gminie oraz liczby mieszkańców tej gminy.
1b. Wartości oznaczone symbolami ŚPg oraz Śg oblicza się na podstawie danych
za rok poprzedzający rok, w którym podjęto uchwały.
2. Dla powiatu powstałego w wyniku połączenia dwóch lub więcej powiatów,
w drodze zgodnych uchwał, wskaźnik udziału we wpływach z podatku dochodowego
od osób fizycznych, określony w art. 5 ust. 2, w okresie 5 lat, począwszy od dnia
1 stycznia roku następującego po roku, w którym podjęto decyzję o połączeniu, jest
zwiększony o pięć punktów procentowych.
2a. Dla powiatu powstałego w wyniku połączenia powiatów, w drodze zgodnych
uchwał, dla którego dochód z tytułu udziału w podatku dochodowym od osób
fizycznych w przeliczeniu na jednego mieszkańca jest niższy od dochodu z tytułu
udziału w podatku dochodowym od osób fizycznych dla wszystkich powiatów w kraju
w przeliczeniu na jednego mieszkańca, wskaźnik udziału we wpływach z podatku
dochodowego od osób fizycznych, określony w art. 5 ust. 2, w okresie 5 lat,
począwszy od dnia 1 stycznia roku następującego po roku, w którym podjęto decyzje
o połączeniu, jest zwiększony o wskaźnik Zp, wyrażony wzorem:
Zp = 5 punktów procentowych × ŚPp?Śp,
w którym poszczególne symbole oznaczają:
ŚPp – iloraz dochodów z tytułu udziału w podatku dochodowym od osób
fizycznych dla wszystkich powiatów i miast na prawach powiatu w kraju
oraz wszystkich mieszkańców kraju,
Śp – iloraz dochodów z tytułu udziału w podatku dochodowym od osób
fizycznych w nowym powiecie oraz liczby mieszkańców tego powiatu.
10.07.2020
©Telksinoe s. 44/58
2b.6) Wartości oznaczone symbolami ŚPp oraz Śp oblicza się na podstawie
danych za rok poprzedzający rok, w którym podjęto uchwały.
3.7) Dochodów z tytułu zwiększonych udziałów, o których mowa w ust. 1–2a,
nie zalicza się do dochodów podatkowych w rozumieniu ustawy.
Rozdział 7
Dotacje dla jednostek samorządu terytorialnego
Art. 42. 1. Jednostki samorządu terytorialnego mogą otrzymywać dotacje
z budżetu państwa w zakresie, o którym mowa w przepisach o rozwoju regionalnym.
2. Oprócz dotacji, o których mowa w ust. 1, jednostki samorządu terytorialnego
mogą otrzymywać dotacje celowe z budżetu państwa na dofinansowanie zadań
własnych:
1) (uchylony)
2) z zakresu zadań inwestycyjnych szkół i placówek oświatowych;
3) związanych z inicjatywami wspierania edukacji na obszarach wiejskich, w tym
na stypendia i pomoc materialną dla młodzieży wiejskiej;
4) związanych z wdrażaniem reformy systemu oświaty, wyrównywaniem szans
edukacyjnych oraz zapewnianiem kształcenia praktycznego;
5) realizowanych w celu zagospodarowania nieruchomości Skarbu Państwa
przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej i przekazanych jednostce samorządu
terytorialnego na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r.
o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk
Federacji Rosyjskiej (Dz. U. poz. 363, z późn. zm.8));
5a) związanych z budową i remontami obiektów sportowych oraz rozwijaniem
sportu, w szczególności wśród dzieci i młodzieży a także sportu osób
niepełnosprawnych;
5b) (uchylony)
6)
Stosuje się do powiatów powstałych w wyniku połączenia po dniu 1 stycznia 2016 r., na podstawie
art. 52 ustawy, o której mowa w odnośniku 5.
7)
Stosuje się do gmin i powiatów powstałych w wyniku połączenia po dniu 1 stycznia 2016 r., na
podstawie art. 52 ustawy, o której mowa w odnośniku 5.
8)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. poz. 668, z 2000 r. poz. 700,
z 2002 r. poz. 984 i 1683 oraz z 2004 r. poz. 39 i 2703.
10.07.2020
©Telksinoe s. 45/58
5c) związanych z budową, remontami i utrzymaniem strzelnic oraz rozwijaniem
sportu strzeleckiego, w szczególności wśród dzieci i młodzieży oraz organizacji
proobronnych;
5d) (uchylony)
6) o których mowa w odrębnych przepisach – na zasadach w nich określonych.
3. Dotacje z budżetu państwa na dofinansowanie zadań, o których mowa w ust. 2
pkt 2, mogą być udzielane do wysokości 50% planowanych wydatków jednostki
samorządu terytorialnego na realizację danego zadania, o ile odrębne przepisy nie
stanowią inaczej.
4. Jeżeli jednostka samorządu terytorialnego, która otrzymała dotację określoną
w ust. 2 pkt 2, nie przeznaczyła w danym roku budżetowym na realizację zadania
objętego dofinansowaniem, środków własnych w wysokości co najmniej 50%
planowanych wydatków na jego realizację, jest obowiązana zwrócić kwotę dotacji
w wysokości ustalonej jako różnica między kwotą otrzymanej dotacji a wysokością
wydatków poniesionych ze środków własnych.
5. Rozliczenie i zwrot dotacji z budżetu państwa, o której mowa w ust. 2 pkt 2,
następuje na zasadach określonych w przepisach o finansach publicznych.
6. Podziału środków, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4, na poszczególne
jednostki samorządu terytorialnego dokonuje, po uzgodnieniu z wojewodami, minister
właściwy do spraw oświaty i wychowania.
7. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej dokonuje podziału środków,
o których mowa w ust. 2 pkt 5a, oraz przekazuje je jednostkom samorządu
terytorialnego.
8. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej określi, w drodze
rozporządzenia, zakres zadań, o których mowa w ust. 2 pkt 5a, objętych
dofinansowaniem z budżetu państwa oraz sposób i tryb udzielania dotacji na te
zadania, uwzględniając w szczególności znaczenie i charakter zadań związanych
z budową i remontami obiektów sportowych oraz rozwijaniem sportu przede
wszystkim wśród dzieci i młodzieży, a także sportu osób niepełnosprawnych.
9. (uchylony)
10. (uchylony)
11. Minister Obrony Narodowej może udzielić dotacji z budżetu państwa, o
których mowa w ust. 2 pkt 5c, ze środków wskazanych w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia
10.07.2020
©Telksinoe s. 46/58
25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1453 i 2020).
12. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, zakres zadań,
o których mowa w ust. 2 pkt 5c, objętych dofinansowaniem z budżetu państwa oraz
sposób i tryb udzielania dotacji na te zadania.
13. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 12, Minister Obrony
Narodowej uwzględni znaczenie i charakter zadań związanych z budową i remontami
strzelnic oraz rozwijaniem sportu strzeleckiego, w szczególności wśród dzieci i
młodzieży oraz organizacji proobronnych, konieczność efektywnego wykorzystania
oraz rozliczenia przez jednostki samorządu terytorialnego otrzymanych w formie
dotacji środków budżetowych, a także zachowania dyscypliny finansów publicznych.
14. (uchylony)
Art. 42a. 1. Jednostki samorządu terytorialnego mogą otrzymywać dotacje na
budowę i remonty pomników upamiętniających tradycję, chwałę i sławę oręża
polskiego.
2. Minister Obrony Narodowej może udzielić dotacji z budżetu państwa, o
których mowa w ust. 1, ze środków wskazanych w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 25 maja
2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, zakres zadań,
o których mowa w ust. 1, objętych dofinansowaniem z budżetu państwa oraz sposób i
tryb udzielania dotacji na te zadania.
4. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, Minister Obrony
Narodowej uwzględni znaczenie i charakter zadań związanych z budową i remontami
pomników upamiętniających tradycję, chwałę i sławę oręża polskiego, konieczność
efektywnego wykorzystania oraz rozliczenia przez jednostki samorządu terytorialnego
otrzymanych w formie dotacji środków budżetowych, a także zachowania dyscypliny
finansów publicznych.
Art. 43. 1. Jednostki samorządu terytorialnego mogą otrzymywać dotacje na
zadania objęte mecenatem państwa w dziedzinie kultury.
2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
określi, w drodze rozporządzenia:
10.07.2020
©Telksinoe s. 47/58
1) zakres zadań objętych mecenatem państwa w dziedzinie kultury, na które
jednostki samorządu terytorialnego mogą otrzymywać dotacje;
2) sposób i tryb przyznawania dotacji, o których mowa w pkt 1, w tym tryb
i terminy składania oraz kryteria oceny wniosków o ich przyznanie.
3. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do
spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego uwzględnia w szczególności
znaczenie zadań dla realizowanej polityki kulturalnej państwa, charakter zadań
objętych mecenatem państwa oraz sytuację finansową jednostki samorządu
terytorialnego.
Art. 44. Środki, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 2, są przekazywane
zgodnie z procedurami zawartymi w umowie międzynarodowej lub w umowie
z przekazującym środki albo z innymi procedurami obowiązującymi przy ich
wykorzystaniu.
Art. 45. Jednostka samorządu terytorialnego realizująca zadania z zakresu
administracji rządowej, na mocy porozumień zawartych z organami administracji
rządowej, otrzymuje od tych organów dotacje celowe w kwocie wynikającej
z zawartego porozumienia.
Art. 46. Jednostka samorządu terytorialnego realizująca zadania z zakresu
działania innych jednostek samorządu terytorialnego, na mocy porozumień zawartych
z tymi jednostkami, otrzymuje od tych jednostek dotacje celowe w kwocie
wynikającej z zawartego porozumienia, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej.
Art. 47. 1. Jednostka samorządu terytorialnego może udzielać dotacji innym
jednostkom samorządu terytorialnego na dofinansowanie realizowanych przez nie
zadań.
2. Wysokość dofinansowania określa, w drodze uchwały, organ stanowiący tej
jednostki samorządu terytorialnego, która udziela dotacji.
Art. 48. Szczegółowe zasady i terminy przekazywania dotacji na realizację przez
jednostkę samorządu terytorialnego zadań na mocy porozumień, o których mowa
w art. 45 i 46, określają te porozumienia.
10.07.2020
©Telksinoe s. 48/58
Art. 49. 1. Jednostka samorządu terytorialnego wykonująca zadania zlecone
z zakresu administracji rządowej oraz inne zadania zlecone ustawami otrzymuje
z budżetu państwa dotacje celowe w wysokości zapewniającej realizację tych zadań.
2. Na realizację zadań wykonywanych przez straże i inspekcje, o których mowa
w ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, powiat otrzymuje
dotacje celowe z budżetu państwa w wysokości zapewniającej ich realizację przez te
straże i inspekcje.
3. Kwoty dotacji celowych, o których mowa w ust. 1, ustala się zgodnie
z zasadami przyjętymi w budżecie państwa do określania wydatków podobnego
rodzaju.
4. Dotacje celowe, o których mowa w ust. 1, są przekazywane przez
wojewodów, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej, na zasadach określonych
w odrębnych przepisach.
5. Dotacje celowe, o których mowa w ust. 1, powinny być przekazywane
w sposób umożliwiający pełne i terminowe wykonanie zlecanych zadań.
6. W przypadku niedotrzymania warunku określonego w ust. 5, jednostce
samorządu terytorialnego przysługuje prawo dochodzenia należnego świadczenia
wraz z odsetkami w wysokości ustalonej jak dla zaległości podatkowych,
w postępowaniu sądowym.
Art. 50. Podziału dotacji celowych, o których mowa w art. 49 ust. 1, na
poszczególne jednostki samorządu terytorialnego dla gmin i powiatów dokonuje
wojewoda, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej.
Art. 50a. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego decyduje
o przeznaczeniu dotacji, otrzymanych z budżetu państwa na podstawie odrębnych
przepisów, stanowiących zwrot poniesionych wydatków na realizację zadań
określonych w tych przepisach oraz dotacji z tytułu rekompensaty utraconych
dochodów własnych.
Art. 51. 1. Z budżetu państwa mogą być udzielane właściwym jednostkom
samorządu terytorialnego dotacje celowe na realizację zadań związanych z usuwaniem
bezpośrednich zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz
z usuwaniem skutków powodzi i osuwisk ziemnych oraz usuwaniem skutków innych
klęsk żywiołowych.
10.07.2020
©Telksinoe s. 49/58
2. Dotacje, o których mowa w ust. 1, mogą być udzielane również na budowę
mieszkań komunalnych niezbędnych do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych
poszkodowanych w rozumieniu ustawy z dnia 16 września 2011 r. o szczególnych
rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi (Dz. U. z 2019 r. poz.
1317).
3. Z budżetu państwa mogą być udzielane właściwym jednostkom samorządu
terytorialnego dotacje celowe na wsparcie realizacji zadań wynikających z przepisów
o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Przepisu
art. 128 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U.
z 2019 r. poz. 869, 1622, 1649, 2020 i 2473 oraz z 2020 r. poz. 284) nie stosuje się.
Rozdział 7a
(uchylony)
Rozdział 8
Zmiany w przepisach obowiązujących
Art. 52–70. (pominięte)
Rozdział 8a
Zasady ustalania dla województw w latach 2015–2021 części regionalnej
subwencji ogólnej, wpłat do budżetu państwa, rezerwy subwencji ogólnej
oraz dotacji celowej
Art. 70a. 1. W latach 2015–2021 wpłat do budżetu państwa, z przeznaczeniem
na część regionalną subwencji ogólnej dla województw, dokonują województwa,
w których wskaźnik W jest większy niż 125% wskaźnika Ww.
2. Kwotę rocznej wpłaty oblicza się mnożąc liczbę mieszkańców województwa
przez kwotę wynoszącą:
1) 49% nadwyżki wskaźnika W ponad 125% wskaźnika Ww – dla województw,
w których wskaźnik W jest nie większy niż 150% wskaźnika Ww;
2) 12,25% wskaźnika Ww, powiększoną o 59% nadwyżki wskaźnika W ponad
150% wskaźnika Ww – dla województw, w których wskaźnik W jest większy
niż 150% wskaźnika Ww.
10.07.2020
©Telksinoe s. 50/58
3. Kwota rocznej wpłaty, obliczona w sposób określony w ust. 2, nie może
przekroczyć 35% dochodów podatkowych województwa z roku poprzedzającego rok
bazowy.
4. Jeżeli dochody województwa dokonującego wpłat, o których mowa w ust. 1,
z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych i we
wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych ustalone jako suma tych
dochodów uzyskanych w drugim półroczu roku bazowego i w pierwszym półroczu
roku budżetowego będą niższe o więcej niż 10% w porównaniu do tych dochodów
uzyskanych łącznie w drugim półroczu roku poprzedzającego rok bazowy
i w pierwszym półroczu roku bazowego, województwo dokonuje wpłat niższych
o 10%.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w terminie do dnia
30 września roku budżetowego:
1) dokonuje porównania dochodów, o których mowa w ust. 4, wykazanych
w sprawozdaniach, których obowiązek sporządzenia wynika z przepisów
o finansach publicznych w zakresie sprawozdawczości budżetowej, oraz w
informacjach posiadanych przez ministra właściwego do spraw finansów
publicznych;
2) informuje województwa spełniające warunek, o którym mowa w ust. 4,
o obniżonej kwocie wpłat.
Art. 70b. 1. W latach 2015–2021 część regionalną subwencji ogólnej dla
województw ustala się w wysokości łącznej kwoty wpłat województw ustalonych
zgodnie z art. 70a ust. 1–3.
2. Kwotę części regionalnej, o której mowa w ust. 1, otrzymują województwa,
w których dochody podatkowe powiększone o część wyrównawczą subwencji
ogólnej, w przeliczeniu na jednego mieszkańca, są niższe od 125% wskaźnika Ww.
3. Kwotę stanowiącą 52% części regionalnej, o której mowa w ust. 1, dzieli się
między województwa, w których stopa bezrobocia jest wyższa niż 110% średniej
stopy bezrobocia w kraju.
4. Wysokość należnej województwu kwoty, o której mowa w ust. 3, oblicza się
w następujący sposób:
1) ustala się województwa, w których stopa bezrobocia jest wyższa niż 110%
średniej stopy bezrobocia w kraju;
10.07.2020
©Telksinoe s. 51/58
2) oblicza się – dla kraju – procentowy udział w ogólnej liczbie bezrobotnych liczby
bezrobotnych w następujących przedziałach wiekowych:
a) przedział I – do 24 lat,
b) przedział II – 25–34 lat,
c) przedział III – 35–44 lat,
d) przedział IV – 45–54 lat,
e) przedział V – 55 i więcej lat
– zwanych dalej „przedziałami”;
3) oblicza się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt 1 –
procentowy udział w ogólnej liczbie bezrobotnych w tym województwie liczby
bezrobotnych w poszczególnych przedziałach;
4) ustala się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt 1 – przedziały,
w których procentowy udział liczby bezrobotnych w określonym wieku
w ogólnej liczbie bezrobotnych jest większy niż ustalony dla kraju, odrębnie dla
każdego przedziału, udział procentowy bezrobotnych w danym przedziale
w ogólnej liczbie bezrobotnych;
5) ustala się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt 1 –
przeliczeniową liczbę bezrobotnych w województwie dla przedziałów
ustalonych zgodnie z pkt 4:
a) dla przedziału I – obliczoną jako iloczyn wskaźnika 1,75 i liczby
bezrobotnych w tym przedziale w województwie,
b) dla przedziału II – obliczoną jako iloczyn wskaźnika 1,65 i liczby
bezrobotnych w tym przedziale w województwie,
c) dla przedziału III – obliczoną jako iloczyn wskaźnika 1,45 i liczby
bezrobotnych w tym przedziale w województwie,
d) dla przedziału IV – obliczoną jako iloczyn wskaźnika 1,25 i liczby
bezrobotnych w tym przedziale w województwie,
e) dla przedziału V – równą liczbie bezrobotnych w tym przedziale
w województwie;
6) ustala się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt 1 – ogólną
przeliczeniową liczbę bezrobotnych, stanowiącą sumę przeliczeniowych liczb
bezrobotnych w przedziałach, ustalonych zgodnie z pkt 4;
10.07.2020
©Telksinoe s. 52/58
7) ustala się – dla województw ustalonych zgodnie z pkt 1 – łączną przeliczeniową
liczbę bezrobotnych, stanowiącą sumę ogólnych przeliczeniowych liczb
bezrobotnych;
8) ustala się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt 1 –
z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku współczynnik udziału
ogólnej przeliczeniowej liczby bezrobotnych w łącznej przeliczeniowej liczbie
bezrobotnych;
9) współczynnik udziału obliczony dla danego województwa mnoży się przez
wskaźnik 0,52 i łączną kwotę części regionalnej, o której mowa w ust. 1;
10) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 9 jest wyższa od różnicy
między kwotą ustaloną jako iloczyn 125% wskaźnika Ww i liczby mieszkańców
tego województwa a dochodami podatkowymi za rok poprzedzający rok bazowy,
powiększonymi o część wyrównawczą subwencji ogólnej, wyliczoną na rok
budżetowy w sposób określony w art. 24, to wysokość należnej województwu
kwoty jest równa tej różnicy, a nadwyżkę środków dzieli się między wszystkie
województwa w sposób określony w ust. 6;
11) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 9 jest niższa od różnicy między
kwotą ustaloną jako iloczyn 125% wskaźnika Ww i liczby mieszkańców tego
województwa a dochodami podatkowymi za rok poprzedzający rok bazowy,
powiększonymi o część wyrównawczą subwencji ogólnej, wyliczoną na rok
budżetowy w sposób określony w art. 24, to wysokość należnej województwu
kwoty jest równa kwocie obliczonej w sposób określony w pkt 9.
5. Kwotę stanowiącą 48% części regionalnej, o której mowa w ust. 1, dzieli się
między województwa, w których dochody podatkowe za rok poprzedzający rok
bazowy, powiększone o część wyrównawczą subwencji ogólnej, wyliczoną na rok
budżetowy w sposób określony w art. 24, i kwotę części regionalnej, wyliczoną na rok
budżetowy zgodnie z ust. 4, w przeliczeniu na jednego mieszkańca, są niższe od 125%
wskaźnika Ww.
6. Wysokość należnej województwu kwoty, o której mowa w ust. 5, oblicza się
w następujący sposób:
1) dla danego województwa oblicza się kwotę stanowiącą sumę dochodów
podatkowych za rok poprzedzający rok bazowy, części wyrównawczej subwencji
10.07.2020
©Telksinoe s. 53/58
ogólnej wyliczonej na rok budżetowy i kwoty części regionalnej wyliczonej na
rok budżetowy zgodnie z ust. 4, w przeliczeniu na jednego mieszkańca;
2) dla województw spełniających warunek, o którym mowa w ust. 5, oblicza się
różnicę między 125% wskaźnika Ww a kwotą obliczoną zgodnie z pkt 1;
3) oblicza się iloczyn różnicy dochodów wyliczonej w sposób określony w pkt 2
i liczby mieszkańców województwa, zwany dalej „kwotą dochodów do
uzupełnienia”;
4) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, współczynnik
udziału kwoty wyliczonej w sposób określony w pkt 3 w łącznej kwocie
dochodów do uzupełnienia województw spełniających warunek, o którym mowa
w ust. 5;
5) współczynnik udziału, obliczony w sposób określony w pkt 4, mnoży się przez
wskaźnik 0,48 i łączną kwotę części regionalnej, o której mowa w ust. 1;
6) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest wyższa od kwoty
dochodów do uzupełnienia, to wysokość kwoty należnej województwu jest
równa kwocie dochodów do uzupełnienia obliczonej dla województwa w sposób
określony w pkt 5, a pozostałe środki przeznaczone są na zmniejszenie wpłat
wyliczonych zgodnie z art. 70a, proporcjonalnie do udziału kwoty wpłat danego
województwa w łącznej kwocie wpłat województw;
7) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest niższa od kwoty
dochodów do uzupełnienia, to wysokość kwoty należnej województwu jest
równa kwocie wyliczonej w sposób określony w pkt 5.
7. Część regionalna subwencji ogólnej dla danego województwa stanowi sumę
kwot obliczonych zgodnie z ust. 4 i 6.
Art. 70c. 1. W latach 2015–2019 w budżecie państwa tworzy się rezerwę celową
przeznaczoną na dotacje dla województw na dofinansowanie budowy, przebudowy,
remontu, utrzymania, ochrony dróg wojewódzkich i zarządzania tymi drogami, którą
dysponuje minister właściwy do spraw finansów publicznych.
2. Rezerwę, o której mowa w ust. 1, ustala się w wysokości 268 000 tys. zł.
2a. Rezerwę, o której mowa w ust. 1, na rok 2016 ustala się w wysokości
210 000 tys. zł.
2b. Rezerwę, o której mowa w ust. 1, na rok 2017 ustala się w wysokości 225
000 tys. zł.
10.07.2020
©Telksinoe s. 54/58
2c. Rezerwę, o której mowa w ust. 1, na rok 2018 i 2019 ustala się w ustawie
budżetowej w wysokości zapewniającej, aby dochody województw z tytułu części
wyrównawczej i części regionalnej subwencji ogólnej pomniejszone o wpłaty do
budżetu państwa z przeznaczeniem na część regionalną subwencji ogólnej nie były
niższe niż dochody z tych tytułów wyliczone na podstawie art. 24 i art. 25, w brzmieniu
obowiązującym przed dniem 14 listopada 2014 r., pomniejszone o wpłaty do budżetu
państwa z przeznaczeniem na część regionalną subwencji ogólnej, wyliczone zgodnie
z art. 31, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 14 listopada 2014 r.
3. Rezerwę, o której mowa w ust. 1, rozdziela minister właściwy do spraw
finansów publicznych w sposób określony w ust. 4, między województwa, w których
powierzchnia dróg wojewódzkich, w przeliczeniu na jednego mieszkańca
województwa, jest wyższa od powierzchni dróg wojewódzkich w kraju, w
przeliczeniu na jednego mieszkańca kraju.
4. Kwotę, o której mowa w ust. 1, rozdziela się między województwa
w następujący sposób:
1) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, wskaźnik równy
ilorazowi powierzchni dróg wojewódzkich w kraju i liczby mieszkańców kraju;
2) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, dla danego
województwa wskaźnik równy ilorazowi powierzchni dróg wojewódzkich
w województwie i liczby mieszkańców tego województwa;
3) ustala się województwa, dla których wskaźnik określony w pkt 2 jest wyższy niż
wskaźnik określony w pkt 1;
4) oblicza się – dla województw ustalonych zgodnie z pkt 3 – sumę wskaźników,
o których mowa w pkt 2;
5) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku – dla każdego
z województw ustalonych zgodnie z pkt 3 – współczynnik udziału wskaźnika,
o którym mowa w pkt 2, w sumie wskaźników obliczonej zgodnie z pkt 4;
6) wysokość kwoty należnej województwu oblicza się jako iloczyn współczynnika
udziału, obliczonego w sposób określony w pkt 5, i kwoty, o której mowa
odpowiednio w ust. 2–2c.
5. Środki rezerwy, o której mowa w ust. 1, są przekazywane dla województw
w formie dotacji celowej, której wysokość nie może stanowić więcej niż 98% kosztów
realizacji zadań.
10.07.2020
©Telksinoe s. 55/58
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych informuje o wysokości
dotacji celowej właściwe województwa oraz wojewodów w terminach określonych
w art. 33 ust. 1 pkt 1 i 2. Przepis art. 33 ust. 1a stosuje się odpowiednio.
7. Wojewoda, po otrzymaniu informacji o rocznej kwocie dotacji celowej
wynikającej z ustawy budżetowej, sporządza i przekazuje ministrowi właściwemu do
spraw finansów publicznych wniosek o uruchomienie środków budżetu państwa.
8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych na podstawie wniosku,
o którym mowa w ust. 7, dokonuje zwiększenia wydatków w części budżetu państwa
będącej w dyspozycji wojewody.
9. Wojewoda udziela województwu dotacji celowej w kwocie nie wyższej niż
określona w informacji przekazanej w terminie, o którym mowa w art. 33 ust. 1 pkt 2.
Do rozliczenia i zwrotu dotacji udzielonej województwom stosuje się przepisy ustawy
z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869, 1622,
1649 i 2020).
Art. 70d. 1. W latach 2020 i 2021 w budżecie państwa tworzy się rezerwę
subwencji ogólnej z przeznaczeniem dla województw na dofinansowanie budowy,
przebudowy, remontu, utrzymania, ochrony dróg wojewódzkich i zarządzania tymi
drogami, którą dysponuje minister właściwy do spraw finansów publicznych.
2. Rezerwę, o której mowa w ust. 1, ustala się w ustawie budżetowej
w wysokości zapewniającej, aby dochody województw z tytułu części wyrównawczej
i części regionalnej subwencji ogólnej pomniejszone o wpłaty do budżetu państwa
z przeznaczeniem na część regionalną subwencji ogólnej nie były niższe niż dochody
z tych tytułów wyliczone na podstawie art. 24 i art. 25, w brzmieniu obowiązującym
przed dniem 14 listopada 2014 r., pomniejszone o wpłaty do budżetu państwa
z przeznaczeniem na część regionalną subwencji ogólnej, wyliczone zgodnie z art. 31,
w brzmieniu obowiązującym przed dniem 14 listopada 2014 r.
3. Rezerwę, o której mowa w ust. 1, rozdziela minister właściwy do spraw
finansów publicznych w sposób określony w ust. 4, między województwa, w których
powierzchnia dróg wojewódzkich, w przeliczeniu na jednego mieszkańca
województwa, jest wyższa od powierzchni dróg wojewódzkich w kraju,
w przeliczeniu na jednego mieszkańca kraju.
4. Kwotę, o której mowa w ust. 1, rozdziela się między województwa
w następujący sposób:
10.07.2020
©Telksinoe s. 56/58
1) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, wskaźnik równy
ilorazowi powierzchni dróg wojewódzkich w kraju i liczby mieszkańców kraju;
2) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, dla danego
województwa wskaźnik równy ilorazowi powierzchni dróg wojewódzkich
w województwie i liczby mieszkańców tego województwa;
3) ustala się województwa, dla których wskaźnik określony w pkt 2 jest wyższy niż
wskaźnik określony w pkt 1;
4) oblicza się – dla województw ustalonych zgodnie z pkt 3 – sumę wskaźników,
o których mowa w pkt 2;
5) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku – dla każdego
z województw ustalonych zgodnie z pkt 3 – współczynnik udziału wskaźnika,
o którym mowa w pkt 2, w sumie wskaźników obliczonej zgodnie z pkt 4;
6) wysokość kwoty należnej województwu oblicza się jako iloczyn współczynnika
udziału, obliczonego w sposób określony w pkt 5, i kwoty, o której mowa w ust.
2.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych informuje o wysokości
środków z rezerwy subwencji ogólnej właściwe województwa w terminach
określonych w art. 33 ust. 1 pkt 1 i 2. Przepis art. 33 ust. 1a stosuje się odpowiednio.
Rozdział 9
Przepisy przejściowe i końcowe
Art. 71–86. (pominięte)
Art. 87. 1. Powiat, który prowadzi lub zleca prowadzenie ponadgminnych
domów pomocy społecznej, zwanych dalej „domami”, otrzymuje dotacje celowe
z budżetu państwa, według zasad określonych w ust. 2–4.
2. Dotacja przysługuje powiatowi, który prowadzi lub zleca prowadzenie domu,
w którym przebywają mieszkańcy przyjęci do tego domu przed dniem 1 stycznia
2004 r., a także powiatowi, który przyjmie do domu osoby ze skierowaniami
wydanymi przed tym dniem.
3. Dotacja, o której mowa w ust. 1, jest przekazywana w okresach miesięcznych.
4. Wojewoda przekazuje kwotę dotacji dla powiatu na podstawie informacji
o aktualnej liczbie mieszkańców domów, o których mowa w ust. 2, i miesięcznych
10.07.2020
©Telksinoe s. 57/58
kosztach utrzymania tej liczby mieszkańców, uzyskanych za miesiąc poprzedzający
miesiąc, na który jest ustalana dotacja.
5. Miesięczną kwotę dotacji dla powiatu ustala się w wysokości odpowiadającej
iloczynowi liczby mieszkańców domów, o których mowa w ust. 2, w powiecie
i średniego miesięcznego kosztu utrzymania w domu, pomniejszonemu o dochody
uzyskiwane z odpłatności za pobyt w domu za mieszkańca, z zastrzeżeniem ust. 6.
6. Do wyliczenia dotacji przyjmuje się średni miesięczny koszt utrzymania
w domu nie wyższy jednak niż średnia miesięczna kwota dotacji wyliczona dla
województwa.
7. Średnią miesięczną kwotę dotacji dla województwa stanowi ustalana
w budżecie wojewody miesięczna kwota dotacji przeznaczona na działalność domów,
ustalona zgodnie z ust. 5, bez wydatków inwestycyjnych, podzielona przez liczbę
mieszkańców w tych domach.
8. Osoby przyjęte do domu pomocy społecznej przed dniem 1 stycznia 2004 r.
oraz osoby posiadające skierowania do domu pomocy społecznej wydane przed dniem
1 stycznia 2004 r. ponoszą opłatę na dotychczasowych zasadach.
9. Zasady określone w ust. 1–8 stosuje się odpowiednio w przypadku przejęcia
przez samorząd województwa domu pomocy społecznej na podstawie umowy
z właściwym powiatem.
Art. 88. (pominięty)
Art. 89. 1. Udział gmin we wpływach z podatku dochodowego od osób
fizycznych, o którym mowa w art. 4 ust. 2, zmniejsza się o liczbę punktów
procentowych odpowiadających iloczynowi 3,81 punktu procentowego i wskaźnika
obliczonego łącznie dla całego kraju, według zasad określonych w ust. 2.
2. Wskaźnik, o którym mowa w ust. 1, ustala się dzieląc liczbę mieszkańców
przyjętych przed dniem 1 stycznia 2004 r. do domów pomocy społecznej, według
stanu na dzień 30 czerwca roku bazowego, przez liczbę mieszkańców przyjętych przed
dniem 1 stycznia 2004 r., według stanu na dzień 31 grudnia 2003 r.
3. Dla 2004 r. wskaźnik, o którym mowa w ust. 1, wynosi 0,95.
Art. 90. (pominięty)
10.07.2020
©Telksinoe s. 58/58
Art. 91. Jednostki samorządu terytorialnego zobowiązane do dokonania wpłat
do budżetu państwa, o których mowa w art. 29–31, przekazują pierwszą ratę tych
wpłat w terminie do dnia 31 stycznia 2004 r.
Art. 92–101. (pominięte)
Art. 102. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r., z tym że art. 33
ust. 1 pkt 1, art. 34 ust. 1 pkt 1, art. 55, art. 69 pkt 5, art. 97, art. 98, art. 99
i art. 100 wchodzą w życie z dniem ogłoszenia9).
9)
Ustawa została ogłoszona w dniu 29 listopada 2003 r.
10.07.2020
Do góry